| Popis: |
У артыкуле разглядаюцца эпіграфы з твораў П. Верлена, В. Гюго, Сюлі Прудома, Ш. Сент-Бёва ў вершах М. Багдановіча. Сцвярджаецца, што выкарыстанне Багдановічам эпіграфаў дэтэрмінавалася канцэптуальным узроўнем твораў, імкненнем абазначыць уласныя эстэтычныя прыярытэты. Даказваецца, што мастацкая аксіясфера М. Багдановіча грунтавалася на ідэях ўліку мастацкага вопыту прыгожага пісьменства і індывідуальнага творчага пошуку, а ў цэнтры яе знаходзілася паняцці прыгажосці і гармоніі, што прыгажосць асацыявалася са змястоўнасцю твора і дасканаласцю мастацкай формы, гармонія - з адзінствам думкі і пачуцця. = The article examines epigraphs from the works of P. Verlaine, W. Hugo, Sully Prudome, S. Saint-Beauvais in the poems of M. Bаgdanovich. It is claimed that Bаgdanovich's use of epigraphs was determined by the conceptual level of the works, the desire to identify their own aesthetic priorities. It is proved that M. Bаgdanovich's artistic axiosphere was based on the ideas of taking into account the artistic experience of beautiful writing and individual creative search, and in its center was the concept of beauty and harmony, that beauty was associated with content and perfection of art, harmony - with unity of thought and feelings. |
