| Autor: |
Widacki, Jan, Aleksandrowicz, Tomasz, Anklewicz, Andrzej, Chlebowicz, Piotr, Feluś, Antoni, Hoc, Stanisław, Kudła, Jacek, Kosmaty, Piotr, Leśniak, Marek, Marcinowski, Maciej, Młodziejowski, Bronisław, Szydłowski, Dariusz, Mucha, Krzysztof, Niemczyk, Piotr, Owoc, Mirosław, Siemiątkowski, Zbigniew, Wielki, Rafał, Zienkiewicz, Dorota, Zubańska, Magdalena, Abramowicz, Marek, Zubański, Sławomir |
| Jazyk: |
polština |
| Rok vydání: |
2021 |
| Předmět: |
|
| Popis: |
Płk w st. spocz., dr hab. Jerzy Konieczny, prof. Uniwersytetu Opolskiego (13 sierpnia 1950 – 27 lipca 2020) Po ukończeniu chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach i uzyskaniu tytułu magistra (w zakresie chemii) zatrudnił się w Zakładzie Kryminalistyki na Wydziale Prawa i Administracji tegoż Uniwersytetu, na etacie technicznym. W 1979 roku, po uzyskaniu stopnia doktora na Uniwersytecie Wrocławskim (Ekspertyza dokumentów sporządzonych pismem ręcznym na papierach syntetycznych – promotor: doc. dr hab. Zdzisław Kegel), przeszedł na etat adiunkta. W 1990 roku, na podstawie pracy Pojęcie prawdopodobieństwa ze stanowiska procesu karnego i kryminalistyki, uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych na Uniwersytecie Śląskim. W międzyczasie, po odbytych studiach zaocznych na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskał tytuł magistra prawa. Obok pracy na Uniwersytecie Śląskim, w latach 1988–1989 był kierownikiem Zakładu Kryminalistyki Instytutu Ekspertyz Sądowych w Krakowie. Był jednym ze współzałożycieli Klubu Inteligencji Katolickiej w Katowicach, członkiem „Solidarności”. W sierpniu 1990 roku został szefem delegatury Urzędu Ochrony Państwa w Katowicach, a w 1991 roku zastępcą szefa urzędu. Przez okres, kiedy MSW kierował Antoni Macierewicz, odszedł z urzędu i został podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta RP Lecha Wałęsy. W czerwcu 1992 roku został szefem UOP. Z funkcji tej zrezygnował w grudniu 1993 roku. Założył wtedy firmę ochroniarsko-detektywistyczną Konsalnet. W 1995 roku objął na krótko tekę Ministra Spraw Wewnętrznych w gabinecie Józefa Oleksego. W 1997 roku bezskutecznie kandydował do Sejmu. Od tego momentu wycofał się z działalności politycznej, poświęcając swój czas pracy naukowej i biznesowi (wykaz Jego publikacji naukowych znajduje się na stronach 9–17). W tym czasie był również nauczycielem akademickim (profesorem uczelnianym) w Uczelni Łazarskiego w Warszawie, Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, a później w Uniwersytecie Opolskim. Zmarł nagle 27 lipca 2020 roku. Jan Widacki |
| Databáze: |
OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|
