Michel Foucault - rozdział polski (appendix mniej filozoficzny)
| Autor: | Kwiek, Marek |
|---|---|
| Jazyk: | polština |
| Rok vydání: | 1998 |
| Předmět: |
zaangażowanie
komunizm intelektualista szczegółowy stan wojenny intelektualiści a władza Michel Foucault biografia Foucaulta Foucault w Polsce Polska Historia seksualności życie Foucaulta życie i dzieło Historia szaleństwa filozofia i polityka intelektualista i władza pomoc Polsce francuscy intelektualiści wiedza i władza Solidarność Foucault a Polska |
| Popis: | Foucault a Polska. Polska była w pewien sposób obecna przez 25 lat w życiu i w myśli Foucaulta. Najpierw w 1958 przez ponad rok pracował w Warszawie w Centre Français przy Uniwersytecie Warszawskim i równocześnie w ambasadzie francuskiej. Potem w grudniu 1981 organizował wraz z Pierrem Bourdieu komitet pomocy Polsce i „Solidarności", wreszcie we wrześniu 1982 przyjechał tu z konwojem pomocy humanitarnej „Lekarzy świata". Na lato 1984 przygotowywał się do kolejnej podróży do Polski. Nie zdążył, zmarł 25 czerwca. W pośmiertnym tomie "Michel Foucault. Une histoire de la vérité", w krótkim życiorysie, polskie akcenty znajdują się przy następujących latach: 1958, 1981, 1982, 1984. Na początku oszałamiającej kariery i u jej kresu. Czy dużo to, czy mało, trudno osądzić. Na marginesie prezentowanego tomu warto wspomnieć o jego polskich tropach; być może stanie się on wtedy mniej abstrakcyjny i mniej groźny, mniej diaboliczny, a trochę bliższy. Co w tym tekście będę starał się zrobić? Po pierwsze, umieścić w chronologii jego roczny pobyt w Polsce: skąd się wziął, w jakim celu przyjechał, co robił i dlaczego nagle wyjechał. Po drugie, umieścimy w teoretycznym kontekście liczne odwołania Foucaulta, głównie w wywiadach, do swojego pobytu w Polsce w 1958 roku. Po trzecie, nakreślimy miejsce Foucaulta pośród tych, którzy starali się pomagać Polsce bezpośrednio po 13 grudnia 1981 — oraz wspomnimy krótko o jego wizycie z konwojem pomocy (nie tylko humanitarnej) w Polsce w 1982 roku. Wreszcie pokażemy, jak sytuacja w Polsce i Polska sama stały się dla Foucaulta egzemplaryczne w jego rozważaniach o władzy, intelektualiście, geopolityce czy prawdzie. Pokażemy zarazem pewien typ praktycznego zaangażowania myśliciela, który w teorii zaangażowanie typu Sartrowskiego kwestionował (i w takim właśnie sensie zachodzi pewna niespójność między podpisującym manifesty i petycje „intelektualistą ogólnym" a teoretycznie wywyższanym, choć do końca niemożliwym do zaistnienia, jak się zdaje, "intelektualistą szczegółowym"). |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|