| Popis: |
W artykule tym przedstawiono w zarysie podstawowe założenia dwóch filozofii konstytutywnych dla koncepcji cyborgizacji (nowej eugeniki i transhumanizmu) wraz z zaakcentowaniem sposobu postrzegania w ich obrębie edukacji. Taką deskrypcję należy uznać za istotną, bowiem koncepcja cyborgizacji z jednej strony rewolucjonizuje nasz sposób myślenia o istocie człowieczeństwa, z drugiej natomiast konstytuuje konstrukcję idei zmierzchu edukacji, czyli zbyteczności – tradycyjnie ujmowanej – edukacji w technoświecie. Zmierzch edukacji to pewna regularność myślenia o roli edukacji w technoprogresie człowieka, to pewien porządek w spoglądaniu na przyszłość relacji człowiek – edukacja. Regularność ta (czy ów porządek) ukazuje są nam z rzadka explicite, najczęściej implicite. Explicite w tym sensie, że w tekstach z zakresu filozofii nowej eugeniki i transhumanizmu mówi się czasami wprost o tym, że pewne działania techniczne zastępują edukację, że są od niej efektywniejsze. Implicite natomiast w tym znaczeniu, że w tekstach tych przedstawia się szczegółowe strategie stymulowania progresu człowieka, zupełnie z pominięciem oddziaływań edukacyjnych – wszelkie typy stymulatorów mają tu wyłącznie naturę techniczną. Analizy koncepcji cyborgizacji doprowadzają więc do konstrukcji prognozy swoistego zaniku działań tradycyjnie edukacyjnych (doprowadzają do spostrzeżenia tytułowego nastawania zmierzchu edukacji) w – choć taki stan to tylko hipoteza – „zcyborgizowanym społeczeństwie”. |
