| Popis: |
Θεωρητικό υπόβαθρο: Το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΕΜ) είναι μια από τις κυριότερες κλινικές εκδηλώσεις της στεφανιαίας νόσου. Η μετεμφραγματική νοσηρότητα και θνησιμότητα μπορούν να προληφθούν σε σημαντικό ποσοστό μέσω τροποποιήσεων του τρόπου ζωής και επιθετικής ρύθμισης των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου. Οι αλλαγές αυτές μπορούν να εφαρμοστούν πιο αποτελεσματικά αν ο ασθενής εμπλακεί ενεργητικά στη διαδικασία. Η ερευνητική υπόθεση της παρούσας προοπτικής τυχαιοποιημένης μελέτης ήταν ότι ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης, δομημένο με βάση τις αρχές της εκπαίδευσης ενηλίκων, σε μετεμφραγματικούς ασθενείς, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της επίπτωσης καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Μέθοδοι: Μετεμφραγματικοί ασθενείς (ιστορικό οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου εντός των προηγούμενων 6 εβδομάδων) τυχαιοποιήθηκαν σε 2 ομάδες. Οι ασθενείς της ομάδας παρέμβασης παρακολούθησαν ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης διάρκειας 8 εβδομάδων, επιπροσθέτως της συνήθους αγωγής, ενώ οι μάρτυρες έλαβαν τη συνήθη θεραπευτική αντιμετώπιση. Το σύνθετο πρωτογενές καταληκτικό σημείο περιελάμβανε το θάνατο από οποιοδήποτε αίτιο, το ΕΜ, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και την έκτακτη νοσηλεία για καρδιαγγειακό αίτιο. Η εκτίμηση των κλινικών καταληκτικών σημείων ήταν τυφλοποιημένη. Αποτελέσματα: Περιελήφθησαν 329 ασθενείς, 168 στην ομάδα παρέμβασης και 161 στην ομάδα ελέγχου. Στη διάρκεια της παρακολούθησης, η οποία είχε μέση διάρκεια 17±4 μήνες, η συχνότητα εμφάνισης του πρωτεύοντος καταληκτικού σημείου ήταν 20,8% (6 θάνατοι, 13 ΕΜ, 2 αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και 14 νοσηλείες) έναντι 36,6% (8 θάνατοι, 22 ΕΜ, 7 αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και 22 νοσηλείες), αντίστοιχα (λόγος πιθανοτήτων 0,46, 95% διάστημα αξιοπιστίας 0,28-0,74, p=0,002). Στην προκαθορισμένη χρονο-εξαρτώμενη πρωτεύουσα ανάλυση, η μέση επιβίωση ελεύθερη του πρωτογενούς καταληκτικού σημείου ήταν 597 ημέρες (95% διάστημα αξιοπιστίας 571-624) στους μάρτυρες έναντι 663 ημερών (95% διάστημα αξιοπιστίας 638-687) στην ομάδα παρέμβασης (p |
