| Popis: |
Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετάσει πώς επιδρά η εφαρμογή της μεθόδου πιλάτες, στην απόδοση αθλητριών καλλιτεχνικής κολύμβησης (ΚΚ). Στη μελέτη συμμετείχαν 18 εν ενεργεία αθλήτριες ΚΚ 13-15 ετών (13,8±0,8), οι οποίες χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες, πειραματική και ελέγχου. Η πειραματική ομάδα αντικατέστησε την προπόνηση στο γυμναστήριο με πρόγραμμα πιλάτες σε στρώμα, διάρκειας 60 λεπτών, για 2 φορές την εβδομάδα, σε σύνολο 8 εβδομάδων. Δημιουργήθηκε ασκησιολόγιο με ασκήσεις από το κλασικό ρεπερτόριο και χρήση μικρού εξοπλισμού (μικρή μπάλα πιλάτες, λάστιχα). Η ομάδα ελέγχου συνέχισε την συνηθισμένη προπόνηση. Όλες οι αθλήτριες αξιολογήθηκαν σε ασκήσεις ευλυγισίας στο έδαφος (σπαγκάτ, γέφυρα, ώμοι, γόνατα) και στις βασικές φιγούρες που εκτελούν στους αγώνες στο νερό (Ariana, Rio). Οι μετρήσεις έγιναν πριν την έναρξη και μετά το τέλος του προγράμματος παρέμβασης. Όλες οι παράμετροι εξετάστηκαν μέσω της ανάλυσης συνδιακύμανσης (ANCOVA) όπου οι τελικές μετρήσεις ορίστηκαν ως εξαρτημένες μεταβλητές και οι αρχικές ως συμμεταβλητές. Παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μετά τις 8 εβδομάδες υπέρ της πειραματικής ομάδας, τόσο στις ασκήσεις ευλυγισίας, σπαγκάτ (p=0.028), γέφυρα (p=0.003), ώμοι (p=0.005), όσο και στις φιγούρες, Ariana (p=0.001) και Rio (p=0.003). Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά στην ευλυγισία στα γόνατα (p=0.376). Σε όλες τις αναλύσεις, η επίδραση της συμμεταβλητής ήταν σημαντική (p |
