| Popis: |
Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η ταξινόμηση των ακτών της δυτικής Νάξου ως προς την τρωτότητά τους στην αναμενόμενη (μελλοντική) άνοδο της θαλάσσιας στάθμης εφαρμόζοντας τον Δείκτη Παράκτιας Τρωτότητας (ΔΠΤ) με τη χρήση Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (ΓΣΠ). Ο δείκτης αυτός επιτρέπει τη συνεκτίμηση έξι παραμέτρων με ημι-ποσοτικό τρόπο, με σκοπό την αναγνώριση περιοχών που είναι συγκριτικά περισσότερο ευάλωτες στις μεταβολές της θαλάσσιας στάθμης. Οι ημι-ποσοτικές παράμετροι είναι η παράκτια γεωμορφολογία, η παράκτια μορφολογική κλίση, ο ρυθμός μεταβολής της σχετικής στάθμης της θάλασσας, ο ρυθμός προέλασης ή υποχώρησης της ακτογραμμής, το μέσο εύρος παλίρροιας και το μέσο ύψος κύματος. Η παράμετρος της γεωμορφολογίας σχετίζεται με την ανθεκτικότητα στη διάβρωση των παράκτιων γεωμορφών που οροθετήθηκαν με την χρήση διαφορικού DGPS-RTK Spectra Precision. Οι ρυθμοί προέλασης ή υποχώρησης της ακτογραμμής προέκυψαν από επιτόπια έρευνα και μελέτη τοπογραφικών διαγραμμάτων. Η μορφολογική κλίση υπολογίστηκε χρησιμοποιώντας το Ψηφιακό Μοντέλο Εδάφους. Για τις υπόλοιπες παραμέτρους χρησιμοποιήθηκαν βιβλιογραφικά δεδομένα. Η ακτογραμμή της περιοχής μελέτης διαιρέθηκε σε τμήματα μήκους 20 m και για κάθε τμήμα εκτιμήθηκε η τιμή του Δείκτη Παράκτιας Τρωτότητας ως η τετραγωνική ρίζα του γινομένου των τιμών των έξι μεταβλητών προς τον αριθμό 6 που είναι το σύνολο των παραμέτρων που ελήφθησαν υπόψη. Οι τιμές του δείκτη που εκτιμήθηκαν για την περιοχή κυμαίνονται από 5.0 έως 32.0 με τις περισσότερο τρωτές περιοχές (πολύ υψηλή και υψηλή τρωτότητα) να εντοπίζονται στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου, Αγίου Προκοπίου, Αγίας Άννας, Πλάκα, Μικρή Βίγλα, Καστράκι, Πυργάκη και Αγιασσός. Αντίθετα, συμπεραίνεται ότι οι ακτές που καταλαμβάνονται από παράκτιους βραχώδεις κρημνούς, είναι λιγότερο ευάλωτες χωρίς κάποια εξαίρεση. This thesis is specifically concerned with the classification of the coast of the western Naxos Island according to its vulnerability to an anticipated future sea-level rise, using the Coastal Vulnerability Index (CVI) and utilizing Geographic Information Systems (GIS) technology. This index relates in a semi-quantitative manner the following six physical variables, geomorphology, coastal slope, relative sea-level rise rate, shoreline erosion or accretion rate, mean tidal range and mean wave height, aiming to identify areas that are comparatively more vulnerable to sea level change. The variable of geomorphology expresses the relative erodibility of various coastal landforms and was derived from detailed field geomorphological mapping. Shoreline erosion or accretion rates were obtained from interpretation of field survey and topographic maps. The slope of the coastal zone was estimated using the Digital Elevation Model (DEM) of the area derived from topographic maps at the scale of 1:5,000. Bibliographic data were used for the mean tidal range, mean wave height and relative sea level change The shoreline of the study area was divided into sections, with a length of 20.0 m. The Coastal Vulnerability Index (CVI) was estimated for each section, as the square root of the values of the ranked variables divided by their total number involved. According to the produced CVI values (ranking between 5.0 and 32.0), the most vulnerable coastal regions (of high and very high vulnerability) were found along the coastal area of Agios Georgios, Agios Prokopios, Agia Anna, Plaka, Mikri Vigla, Kastraki, Pirgaki and Agiassos. However, it was concluded that steepy rocky coast areas are the least vulnerable sections of understudy shoreline. |
