Popis: |
Ο έλεγχος του άσθματος αφορά στην έκταση που οι εκδηλώσεις του άσθματος έχουν μειωθεί ή εξαλειφθεί μετά από θεραπεία. Το κλάσμα του εκπνεόμενου μονοξείδιου του αζώτου (FeNO, Fraction of exhaled Nitric Oxide) και η ηωσινοφιλία στα πτύελα έχουν περιορισμένη εφαρμογή στην αξιολόγηση του ελέγχου του άσθματος. Η ιντερλευκίνη 13 (IL-13) έχει βασικό ρόλο στην Th2 απάντηση και αποτελεί πιθανά θεραπευτικό στόχο στο μη-ελεγχόμενο άσθμα. Στα προκλητά πτύελα ασθενών με άσθμα. η διαγνωστική αξία της IL-13 ήταν ανώτερη και από τα ηωσινόφιλα των πτυέλων αλλά και τα επίπεδα του FeNO για την αναγνώριση του καλά ελεγχόμενου άσθματος. Τα επίπεδα της IL-13 θα μπορούσαν να αποτελέσουν χρήσιμο βιολογικό δείκτη για την εκτίμηση ελέγχου του άσθματος. Η σεστρίνη 2, η ενδοκάνη και η σιρτουίνη 1 αποτελούν ξεχωριστά μόρια με κάποιες βιολογικές δράσεις που συσχετίζονται με την παθοφυσιολογία του άσθματος. Στα προκλητά πτύελα ασθενών με σοβαρό άσθμα διαπιστώθηκε αυξημένη σεστρίνη2 πιθανώς ως μέρος ενός μηχανισμού που μπορεί να επιφέρει δομικές αλλαγές μέσω της διαταραχής της ισορροπίας μεταξύ οξειδωτικού στρες και αντιοξειδωτικής δραστηριότητας. Asthma control refers to the extent to which the manifestations of asthma have been reduced or eradicated by treatment. Fraction of exhaled nitric oxide (FeNO) and sputum eosinophils have modest performance in the evaluation of asthma control. Interleukin-13 (IL-13) has a central role in Th2 response and serves as a possible therapeutic target in uncontrolled asthma. In induced sputum of patients with asthma the diagnostic performance of sputum IL-13 was superior to both sputum eosinophils and FeNO levels for the identification of well-controlled asthma. Sputum IL- 13 levels could serve as a useful biomarker for asthma control assessment. Sestrin 2, Endocan, and Sirtuin 1 are distinct molecules with some biologic actions associated with asthma pathophysiology. In induced sputum of patients with severe asthma sestrin2 was found to be increased possibly as part of a mechanism that may modify structural alterations through the imbalance between oxidative stress and antioxidant activity. |