| Popis: |
The dawn of the 21 st century has been the witness of a very important fact in the academic research. The established Western historical narratives begun to lose their powerful influence within the Mediterranean territory the territory of the Other who has begun to articul ate an independent voice, abandoning the narratives which ha ve been “inherited by Northwest ern Europe. The Mediterranean academic discourse, building on the foundations laid by Fernand Braudel and the School of Annales, contrasts with an increasing number of substantiated positions and innovative views with regards to the self portrait of Mediterranean as an encompassing entity, which have significantly unsettled Western teleologies. At the same time, within academic research in the Mediterranean the field of the Greek urban rebetiko genre has experienced a major expansion especially within the last decade where significant steps have been made towards the investigation, recording, documenting and archiving of a plethora of elements in various aspects of this music field. This parallel research expansion in both the academic fields is not irrelevant, as the historical time in which we currently allows us to observe the relevant subj ects in a much more sober way. However, despite the flourish of the academic field in both the se admittedly directly relevant subjects, they don’t seem to overlapped in the most of the relevant research. I t is therefore, the aim of this thesis to combine the two fields, by examining the Greek urban rebetiko genre within the framework of ( Mediterranean Modernism. As an indirect form of self identification of the people who have crafted it, the Greek urban rebetiko genre shall be examined under the scope of current theories, with a historical review of the h istory of the Mediterranean and its people, as well as a review on the way that they perceived themselves in relation to it (the Mediterranean). Following on the exam ination will focus on the way that the West has re invented at the threshold of Modernity Mediterranean’s subaltern identity, which has been “ to its people, thus legitimizing its agenda to their detriment, as well as, the way with which thi s agenda has been applied in the space of the Other within the scope of the Greek urban rebetiko genre. Η αυγή του 21 ου αιώνα, έγινε μάρτυρας ενός πολύ σημαντικού γεγονότος στην ακαδημαϊκή έρευνα των αν θρωπιστικών επιστημών. Τα κραταιά Δυτικά ιστορικά αφηγήματα, άρχισαν να χάνουν το μονοπώλιο τους στο ν μ εσογειακό χώρο τον χώρο του Άλλου ο οποίος έχει πλέον αρχίσει να αρθρώνει την δική του φωνή, εγκαταλείποντας τις νοηματοδοτήσεις που του «κληροδότησε » η Βορειοδυτική Ευρώπη. Ο διαρθρωμένος λόγος του μ εσογειακού χώρου, πατώντας στις βάσεις που έθεσε ο Fernand Braudel και η Σ χολή των Annales αντιπαραβάλλει τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες τεκμηριωμένες θέσεις και καινοτόμες θεωρήσεις σχετικά με τον αυτο προσδιορισμό της Μεσογείου ως ενιαία οντότητα, οι οποίες αμφισβητούν τις τελεολογίες της Δύσης. Παράλληλα, το ίδιο διάστημα στο ν με σογειακό χώρο παρατηρείται μια αντίστοιχα μεγάλη άνθιση στην ακαδημαϊκή έρευνα γύρω από το αστικό λαϊκό ρεμπέτικο τραγούδι, όπου ειδικά την τελευταία δεκαετία έχουν γίνει τεράστια άλματα σχετικά με τη διερεύνηση, την καταγραφή, την τεκμηρίωση και την αρχειοθέτηση πολλών στοιχείων που αφορούν ποικίλες εκφάνσεις της μουσικής αυτής. Η παράλληλη άνθιση των δύο αυτών ακαδημαϊκών ερευνητικών πεδίων, δεν είναι τυχαία, αφού το ιστορικό σημείο στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα, μας επιτρέπει να εξετάσουμε με μεγαλύτ ερη νηφαλιότητα τις ιστορικές περιόδους στις οποίες εμπίπτουν τα υπό διερεύνηση αντικείμενα. Ωστόσο παρά την παράλληλη άνθιση του ερευνητικού πεδίου γύρω από τα δύο αυτά ομολογουμένως άμεσα συσχετισμένα αντικείμενα (των σύγχρονων μ εσογειακών θεωρήσεων και του αστικού λαϊκού ρεμπέτικου τραγουδιού), οι έρευνες στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχουν ακόμα διασταυρωθεί, παραμένοντας σε μεγάλο βαθμό ασύγκλητες. Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι να συνδυάσει τα δύο πεδία, εξετάζοντας το αστικό λαϊκό ρεμπέτικο τραγούδι, στο πλαίσιο ενός/ του « μεσογειακού » Μοντερνισμού. Ως μια έμμεση μορφή αυτοπροσδιορισμού των ανθρώπων που το δημιούργησαν, το αστικό λαϊκό ρεμπέτικο τραγούδι θα τεθεί υπό το πρίσμα των εν λόγω σύγχρονων θεωρήσεων, με μια αναδρομή στ ην ι στορία της Μεσογείου και των ανθρώπων της, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονταν τον εαυτό τους σε σχέση με αυτήν. Εν συνεχεία θα εξεταστεί ο τρόπος με τον οποίο η Δύση θα ανα κατασκευάσει μετά το κατώφλι της Νεωτερικότητας την υποδεέστερ η ταυτότητα που κληροδότησε στη Μεσόγειο και τους ανθρώπους της (μέχρι και τις μέρες μας), νομιμοποιώντας έτσι την ατζέντα της εις βάρος τους, καθώς επίσης και ο τρόπος με τον οποίο η ατζέντα αυτή υλοποιήθηκε στους χώρους του Άλλου μέσα από το καθαυτό ασ τικό λαϊκό ρεμπέτικο τραγούδι. Completed |
