| Popis: |
Introduction: According to the American College of Obstetricians and Gynecologists, physical exercise during pregnancy offers pregnant women a spectrum of benefits such as the decrease of back pain, maintenance of a healthy body weight and the overall improvement of heart condition. In addition, physical exercise during pregnancy contributes in the reduction of excess body weight after pregnancy. Also, there is evidence of a potential overall decrease in caesarian sections to pregnant women that had incorporated physical exercise during pregnancy. Aim: To examine the difference in mode of delivery between healthy pregnant women that took part in a well-constructed and specialized work out program versus other healthy pregnant women that received no additional physical exercise during pregnancy. Materials and Methods: The study design of this research is based on a systematic review and metanalysis. The search strategy was applied on the electronical data bases CINAHL, PubMed and SCOPUS. This study includes data regarding randomized control trials that investigate the effects of physical activity during pregnancy as well as the discrepancies in the mode of delivery in respect to physical activity during pregnancy. The analysis and graphical data representation were carried out using the Review Manager version 5.3 software. Results: This metanalysis includes seventeen randomized control trials. Findings suggest that chances for normal birth increase when physical activity is often incorporated during pregnancy (relative risk = 1.07 [95% confidence interval CI 1.01-1.13] p=0.03), executed in moderate intensity (relative risk = 1.08 [95% confidence interval CI 1.01-1.15] p=0.03) and initiates from the first trimester of pregnancy (relative risk = 1.06 [95% confidence interval CI 1.01-1.13] p=0.03). Conclusions: Regular physical activity, at a moderate intensity starting from the first trimester of pregnancy has shown to slightly increase the chances for normal birth in healthy pregnant women. This is an important finding that could motivate women to be more physically active during pregnancy as well as encourage health professionals to advice pregnant women to adopt a more active lifestyle where appropriate. Εισαγωγή: Σύμφωνα με το Αμερικάνικο Κολλέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων, η σωματική άσκηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης επιφέρει πολυδιάστατα οφέλη στις έγκυες όπως η μείωση του πόνου στην περιοχή της πλάτης, η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους, η βελτίωση της γενικής ικανότητας και η ενίσχυση της καρδιαγγειακής τους λειτουργίας. Επιπλέον, συμβάλλει στην απώλεια του επιπρόσθετου σωματικού βάρους μετά τον τοκετό. Παράλληλα, γίνεται αναφορά σε πιθανότητα μείωσης των καισαρικών τομών για τις έγκυες που έχουν ενσωματώσει στο πρόγραμμα τους τη σωματική άσκηση κατά την εγκυμοσύνη τους. Σκοπός: Να διερευνηθεί η διαφορά ως προς το είδος τοκετού μεταξύ υγιών εγκύων γυναικών που λαμβάνουν μέρος σε ένα δομημένο και ειδικά διαμορφωμένο πρόγραμμα σωματικής άσκησης κατά την εγκυμοσύνη συγκριτικά με τις εγκυμονούσες που δεν έχουν καμία παρέμβαση για ενίσχυση της σωματικής δραστηριότητας. Υλικό και μέθοδος: Ο σχεδιασμός της μελέτης είναι βιβλιογραφική ανασκόπηση και μετανάλυση. Η στρατηγική αναζήτησης διεξήχθη στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων CINAHL, PubMed και SCOPUS. Στη μελέτη έχουν συμπεριληφθεί τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές οι οποίες έχουν αξιολογήσει την επίδραση της σωματικής άσκησης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και συμπεριλαμβάνουν το είδος τοκετού. Η επεξεργασία, η σύγκριση και η γραφική αναπαράσταση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του λογισμικού Review Manager version 5.3. Αποτελέσματα: Έχουν εντοπιστεί και συμπεριληφθεί στη μετανάλυση δεκαεπτά τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές. Τα ευρήματα δείχνουν πως η σωματική άσκηση κατά την εγκυμοσύνη αυξάνει την πιθανότητα για φυσιολογικό τοκετό όταν πραγματοποιείται συχνά (σχετικός κίνδυνος=1.07 [95% διάστημα εμπιστοσύνης CI 1.01-1.13] p=0.03), εκτελείται σε μέτρια ένταση (σχετικός κίνδυνος=1.08 [95% διάστημα εμπιστοσύνης CI 1.01-1.15] p=0.03) και αρχίζει από το 1ο τρίμηνο κύησης (σχετικός κίνδυνος=1.06 [95% διάστημα εμπιστοσύνης CI 1.01-1.13] p=0.03). Συμπέρασμα: Η συχνή σωματική άσκηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε μέτρια ένταση με έναρξη από το 1ο τρίμηνο κύησης, φαίνεται να αυξάνει ελάχιστα την πιθανότητα για φυσιολογικό τοκετό σε υγιείς έγκυες γυναίκες. Αυτό είναι ένα σημαντικό εύρημα που μπορεί να ενθαρρύνει τις γυναίκες να είναι δραστήριες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους αλλά μπορεί να πείσει και τους επαγγελματίες υγείας να συστήνουν τη σωματική άσκηση όταν δεν αντενδείκνυται. Νίκος Μίτλεττον, Ελένη Χατζηγεωργίου, Έλενα Ρούσου Completed |
