Kako optimalno liječiti arterijsku hipertenziju?

Autor: Duško Kuzmanić, Mario Laganović
Jazyk: chorvatština
Rok vydání: 2003
Předmět:
Zdroj: Medicus
Volume 12
Issue 1_ Kardiologija
ISSN: 1848-8315
1330-013X
Popis: Arterijska hipertenzija glavni je neovisni čimbenik kardiovaskularnog rizika pa sniženje krvnog tlaka smanjuje učestalost kardiovaskularnih i cerebrovaskularnih komplikacija. Tijekom 2003. godine publicirane su američke (JNC VII) i europske (ESH/ESC) upute o zbrinjavanju bolesnika s arterijskom hipertenzijom. Ovim pregledom upozorava se na osnovne principe i ciljeve liječenja hipertenzivnog bolesnika. Primarni cilj liječenja je smanjenje ukupnog rizika kardiovaskularnog morbiditeta i mortaliteta, što uključuje liječenje reverzibilnih čimbenika rizika, pridruženih kliničkih stanja i povišenog krvnog tlaka per se. Prema uputama ESH/ESC sve glavne grupe lijekova - diuretici, beta-adrenergički blokatori, ACE-inhibitori, blokatori kalcijskih kanala, blokatori angiotenzinskih receptora - pogodne su za počinjanje i održavanje antihipertenzivne terapije. JNC VII upute težište daju na tiazidske diuretike kao inicijalnu terapiju u većine bolesnika. Potrebno je istaknuti da neke grupe lijekova imaju prednost pred ostalima u posebnim kliničkim stanjima (kardijalna dekompenzacija, infarkt miokarda, šećerna i bubrežna bolest, prevencija cerebrovaskularnog incidenta). Uspoređujući djelotvornost „novih“ (ACE-inhibitori, blokatori kalcijskih kanala) i “starih” (diuretici, beta-adrenergički blokatori) lijekova, nema bitne razlike u stupnju kardiovaskularne protekcije. Kalcijski blokatori su bolji u prevenciji cerebrovaskularnih incidenata, dok je rizik od kardijalne dekompenzacije veći tijekom primjene blokatora kalcijskih kanala i alfa-adrenergičkih blokatora. Postavka da “novi” antihipertenzivni lijekovi (blokatori kalcijskih kanala, ACE- -inhibitori, blokatori angiotenzinskih receptora, alfa-adrenergički blokatori) utječu na kardiovaskularnu prognozu pored antihipertenzivnog učinka, ostaje nepotvrđena. Glavna korist antihipertenzivne terapije leži u sniženju krvnog tlaka, a u manjoj mjeri u dodatnim učincima lijeka. Ovi podaci upućuju na važnost striktne kontrole krvnog tlaka, međutim koja je ciljna vrijednost koju trebamo postići, ostaje još nepoznato.
Arterial hypertension is the main independent factor of cardiovascular risk. Thus the decrease in blood pressure reduces the frequency of cardiovascular and cerebrovascular complications. During this year, the American (JNC VII) and European (ESH/ESC) guidelines were published, designed for the care of patients with arterial hypertension. This review points to the basic principles and aims of treating a hypertensive patient. The main goal of treatment is the reduction of the total risk of cardiovascular morbidity and mortality, including the treatment of reversible risk factors, associated clinical states and elevated blood pressure per se. According to the ESH/ESC guidelines, the main groups of drugs - diuretics, beta-adrenergic blockers, ACE-inhibitors, calcium channels blockers, angiotensin receptor blockers - are all appropriate for the onset and maintenance of antihypertensive therapy. The JNC VII guidelines focus on thiazide diuretics as the initial therapy in the majority of patients. It must be stressed that some drug groups can have advantage in front of the others in certain clinical states (cardiac decompensation, myocardial infarction, diabetes and renal diseases, prevention of stroke). The comparison of the efficacy of the "new" (ACE-inhibitors, calcium channel blockers) and the "old" (diuretics, beta-adrenergic blockers) medicaments showed that substantial difference in the degree of cardiovascular protection does not exist. Calcium blockers are better in the prevention of cerebrovascular incidents, which the risk of cardiac decompensation is greater during the administration of calcium channel blockers and alpha-adrenergic blockers. The thesis that the "new" antihypertensive drugs (calcium channel blockers, ACE-inhibitors, angiotensin receptor blockers, alphaadrenergic blockers) influence the cardiovascular prognosis along with antihypertensive effect, still remains unconfirmed. The main benefit of antihypertensive therapy is in the decrease in blood pressure, and in a lesser degree in additional impacts of a drug. These data point at the importance of the strict blood pressure control. However, the target value to be achieved is unknown as yet.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: