| Popis: |
In het wiskundeonderwijs ervaren docenten voortdurend een gebrek aan tijd om hun leerlingen goed te instrueren. In Nederland is daarbij de contacttijd voor wiskunde in de afgelopen vijftien jaar nog eens afgenomen. Wiskunde wordt door leerlingen bovendien als moeilijk ervaren. Dit onderzoek richt zich op de vraag: hoe kunnen we de contacttijd in het wiskundeonderwijs beter benutten? Meta-analyses van leeropbrengsten, zoals die beschreven door Hattie (2009), laten zien dat feedback één van de krachtigste enkelvoudige middelen is om die leeropbrengst te verhogen. In dit onderzoek benutten we de mogelijkheid van grafische rekenmachines (GR), verbonden met de computer van de docent via een draadloos netwerk, om de feedback in wiskundeonderwijs te verbeteren. Enerzijds kregen de leerlingen via hun GR onmiddellijke feedback op bepaalde opgaven en anderzijds gaf de docent, meestal in de volgende les, feedback op het werk van de leerlingen, daarbij ondersteund door een analyse van dat werk door het systeem. Het onderzoek richtte zich in eerste instantie op het ontwikkelen van zogenaamde 'gegevens geletterdheid' bij de leerlingen, waarbij de 'algoritmische vaardigheden' niet vergeten werden. Gedurende vier empirische rondes is deze wijze van werken in negen klassen ontworpen, getest, geëvalueerd en bijgesteld. De wiskundedocenten en hun leerlingen waren over het algemeen enthousiast over het resultaat. Zo adviseren zij bijvoorbeeld om de helft van de lessen aan deze werkvorm te besteden. De docenten geven daarbij aan dat ze een hoge werkdruk hebben ervaren om deze manier van doceren onder de knie te krijgen. De studie expliciteert de voorwaarden waaraan moet worden voldaan voordat de werkwijze succesvol kan zijn. |
