| Popis: |
Steeds meer ouderen leven met de gevolgen van een beroerte (hierna: CVA). Dit proefschrift beschrijft hoe de kwaliteit van leven van deze patiënten is en of Nederlandse huisartsen de juiste preventie en nazorg leveren. Als eerste is bepaald of de overleving van CVA-patiënten is toegenomen nadat de richtlijn ’Landelijke Transmurale Afspraak TIA/CVA’ is ingevoerd en of de nazorg hierna veranderde. Er is geen toename van de 1-jaars overleving gevonden. Wel bleek er meer aandacht voor nazorg te zijn. Hiernaast is bepaald welke nazorg oudere CVA-patiënten precies krijgen. Het blijkt dat huisartsen de richtlijnen redelijk goed naleven, maar dat er nog meer aandacht besteed kan worden aan onder andere secundaire preventie. Het is belangrijk om te weten wat de kwaliteit van leven is van CVA-patiënten en hoe we deze kunnen verbeteren. Uit dit proefschrift blijkt dat de kwaliteit van leven van zelfstandig wonende oudere CVA-patiënten vergelijkbaar is met die van de Nederlandse ouderenpopulatie. Hierbij is trombolyse (behandeling waarbij een stolsel in een bloedvat wordt opgelost) van grote waarde om een betere kwaliteit van leven te bereiken. De kwaliteit van leven wordt nadelig beïnvloed door een lagere ADL zelfstandigheid, afname van activiteiten/hobby’s en door depressies en angststoornissen. Omdat depressies en angststoornissen veel voorkomen is het belangrijk hier aandacht voor te hebben. Om het welzijn verder te verbeteren, is een nazorgprogramma ontwikkeld met extra aandacht voor het mentaal functioneren en het behoud van diverse hobby’s en activiteiten. Ondanks deze intensievere nazorg zijn er geen grote verschillen gevonden in het welzijn van patiënten met en zonder deze nazorg. |
