Representing Otherness: dramaturgy and performance in Michael Marmarinos’s Lysistrata by the National Theatre of Greece at the Epidaurus Festival 2016
| Jazyk: | Greek<br />Greek, Modern (1453-) |
|---|---|
| Rok vydání: | 2023 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Θεάτρου Πόλις. Διεπιστημονικό περιοδικό για το θέατρο και τις τέχνες; Τεύχος 3-4 (2017-2018) ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ: ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ, ΣΥΓΚΛΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ; 53-64 Theater Polis. An Interdisciplinary Journal for Theatre and the Arts; Τεύχος 3-4 (2017-2018) ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ: ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ, ΣΥΓΚΛΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ; 53-64 |
| ISSN: | 2654-1742 |
| Popis: | Το άρθρο ερευνά τη σκηνοθετική πρόταση του Μιχαήλ Μαρµαρινού για τηναριστοφανική Λυσιστράτη, που παρουσιάστηκε από το Εθνικό Θέατρο το καλοκαίριτου 2016 στην Επίδαυρο. Εξετάζεται o τρόπος µε τον οποίο η συγκεκριµένηπαράσταση λειτούργησε ως παράδειγµα άλλης σκηνικής γραφής και άλλου τρόπουθέασης της αρχαίας κωµωδίας, προβάλλοντας την ετερότητα της αρχαίας κωµωδίαςως είδος στο εκάστοτε εδώ και τώρα. Για το σκοπό αυτό αναλύεται η δραµατουργίακαι η σκηνοθεσία της παράστασης. Ο πρώτος θεµατικός άξονας εστιάζει σταγυναικεία πρόσωπα, στον Χορό των γυναικών και στον Χορό των γερόντων, στησκηνική παρουσία των γυµνών σωµάτων των ηθοποιών, στη ρευστότητα τηςαναπαράστασης και στην αποστασιοποίηση µέσω της διάσπασης των δραµατικώνπροσώπων και του κερµατισµού των ρόλων. Το άρθρο συζητά επίσης την απόδοσητου κωµικού στη σκηνή αγωνιστικής σύγκρουσης των δύο ηµιχορίων (254-386) καιστον παραβατικό αγώνα του έργου (614-705). Το άρθρο τεκµηριώνει την άποψη ότι ηΛυσιστράτη του Εθνικού Θεάτρου (2016) ξεπερνά τη διαλεκτική της έµφυληςαναπαράστασης της ετερότητας και του (γυµνού) σώµατος, ερµηνεύοντας τον πόλεµοτων αριστοφανικών ηρώων µε όρους σύγκρουσης των γενεών και των ιδεολογιών The article focuses on Michael Marmarinos’s version (2016) of Aristophanes’ Lysistrata (411 BC). The comedy was produced by the National Theatre of Greece in 2016 and was staged, in the context of the Athens/Epidaurus Festival, at the ancient theatre of Epidaurus. I argue that the production can be viewed as a paradigm of another (different) stage version of the Aristophanic play, highlighting the otherness of old comedy as a comic genre. The dramaturgy and the director’s approach to the female characters, the old women’s Chorus and the old men’s Chorus are closely looked up, along with the semiotics of the performance regarding the nakedness of the women’s performers, the foreignization techniques and the role of music. The article takes into account the adaptation of the new translation script (by Dimitris Dimitriadis) and the rendering of comic scenes of the play, such as the agon of the two semi-choruses (254-386) and the parabatic debate (614-705). The article argues that the National Theatre production (2016) of Marmarinos’s Lysistrata at Epidaurus goes beyond the debate of gendered representation of otherness and the semiotics of naked bodies. Rather, it interprets the war conflict in Lysistrata as a collision between different generations and ideologies. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|