Memory, oblivion and oral History in contemporary greek 'memory documentary': the case of Mataroa, the journey goes on (2019) by Andreas Siadimas
Jazyk: | Greek<br />Greek, Modern (1453-) |
---|---|
Rok vydání: | 2022 |
Předmět: | |
Zdroj: | Θεάτρου Πόλις. Διεπιστημονικό περιοδικό για το θέατρο και τις τέχνες; Τεύχος #5-7 (2019-2021): Κινηματογράφος και ιστορία: η μνήμη μιας χώρας και οι χώρες της μνήμης; 139–152 Theater Polis. An Interdisciplinary Journal for Theatre and the Arts; Cinema and history: a country's memory anf the countries of memory; 139–152 |
ISSN: | 2654-1742 |
Popis: | Το άρθρο, ως μελέτη περίπτωσης, αναλύει από τη σκοπιά της δημόσιας ιστορίας, το ντοκιμαντέρ Ματαρόα - Το ταξίδι συνεχίζεται (2019), σε σκηνοθεσία Ανδρέα Σιαδήμα, που επαναφέρει στη συλλογική μνήμη ένα υποφωτισμέ- νο ιστορικό γεγονός: τo περιπετειώδες ταξίδι 150 Ελλήνων φοιτητών και φοιτητριών από τον Πειραιά για την Ιταλία και από εκεί για το Παρίσι, όπου «φυγαδεύτηκαν» το Δεκέμβριο του 1945 με το οπλιταγωγό Ματαρόα, ως υπότροφοι του γαλλικού κράτους, με πρωτοβουλία του διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών Οκτάβιου Μερλιέ, προκειμένου να διαφύγουν από τη μετά-κατοχική Ελλάδα και να κερδίσουν μια δεύτερη ευκαιρία για επιστημονική και επαγγελματική ανέλιξη, μακριά από εθνικές, ιδεολογικό-πολιτικές και πολιτισμικές διενέξεις. Η εργασία εξετάζει την κινηματογραφική διαχείριση της μνήμης για τη σύγχρονη ιστορία αξιοποιώντας το παράδειγμα ενός «ντοκιμαντέρ μνήμης», όπως αυτό του Σιαδήμα, που παρουσιάζει πώς το παρελθόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πυξίδα για το παρόν και το μέλλον και να προτείνει στους θεατές νέες προοπτικές για ενδομεσικές και διαμεσικές αναγνώσεις ενός ιστορικού γεγονότος. This paper examines the documentary Mataroa – The journey goes on (2019) by Greek filmmaker Andreas Siadimas as an exemplary practice of public history, which sheds light to an unexplored event of recent Greek history: The epic journey of 150 young Greek intellectuals, who embarked upon an ocean-liner ship called Mataroa, in December 1945, from Piraeus to Taranto, with Paris as their final destination. Their journey, organized by Octave Merlier, director of the French Institute of Athens, was an escape from war-striken Greece which offered them an opportunity for intellectual and artistic development, away from national, ideological, political and cultural disputes of their home country. The paper examines how the genre of memory documentary in contemporary Greek cinema, where Siadimas’s film can be categorized, negotiates with memory as a means to understand history. Thus it highlights how the past can be used as a compass for present and future symbolic meanings through film, which can suggest new perspectives for intra-medial and inter-medial readings of a historical event. |
Databáze: | OpenAIRE |
Externí odkaz: |