Y2k... 2000 and dioxins. a part of our natural ecosystem

Autor: TYRPENOU, A. E.
Jazyk: angličtina
Rok vydání: 2018
Předmět:
Zdroj: Περιοδικό της Ελληνικής Κτηνιατρικής Εταιρείας; Τόμ. 51 Αρ. 3 (2000); 169-181
Journal of the Hellenic Veterinary Medical Society; Vol. 51 No. 3 (2000); 169-181
ISSN: 1792-2720
2585-3724
Popis: Η νέα χιλιετία, Y2k όπως συμβολίζεται διεθνώς, έφθασε και όπως λένε οι μελλοντολόγοι "Σχεδίαζε για το χειρότερο για να ελπίζεις για το καλύτερο". Με αφορμή το σκάνδαλο της ανίχνευσης μεγάλων συγκεντρώσεων καταλοίπων διοξινών σε ζωικά τρόφιμα του Βελγίου, κρίνεται επιβεβλημένο να αναφερθούμε στην ομάδα αυτή των χημικών ρύπων, οι οποίοι ήσαν, είναι και θα είναι στην επικαιρότητα για πάρα πολλά χρόνια ακόμα. Οι πολυχλωριωμένες διβενζο-παρα-διοξίνες και τα πολυχλωριωμένα διβενζοφουράνια είναι υποπροϊόντα χημικών βιομηχανιών παραγωγής παρασιτοκτόνων ουσιών, πολυχλωριωμένων διφαινυλίων, βιομηχανιών παραγωγής προϊόντων συντήρησης ξύλου, βιομηχανιών που εφαρμόζουν μεθόδους λεύκανσης χαρτοπολτού με χλώριο, αλλά είναι και αποτέλεσμα των διαδικασιών διαχείρισης των στερεών αποβλήτων με ιδιαίτερη σημασία στη διαδικασία της ανακύκλωσης της οποίας οι εκπομπές των ρυπαντών αυτών προς το περιβάλλον είναι εξαιρετικά μεγάλες. Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να αναλογισθούμε, ότι οι διοξίνες έχουν γίνει ο φυσικός ρυπαντής του περιβάλλοντος μας εδώ και πάνω από 60 εκατομμύρια χρόνια. Λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο δράσης των διοξινών καθώς και την τοξικότητα τους η Ημερήσια Ανεκτή Πρόσληψη καθορίσθηκε σε 1-4 pg I-TEQ/kg.σ.β. [ποσότητα που περιλαμβάνει μαζί τις διοξίνες, τα φουράνια και τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια]. Είναι επομένως προφανές, ότι τα μέτρα τα οποία πρέπει να ληφθούν από τις αρμόδιες αρχές κάθε χώρας στον έλεγχο των πρώτων υλών και των ζωικών τροφίμων θα πρέπει να είναι τόσο αυστηρά, συστηματικά, συνεχή και αξιόπιστα, ώστε να διασφαλίζουν όσο το δυνατόν καλύτερα την υγεία του καταναλωτή.
The new millennium, Y2k as it is internationally symbolized, has come closer, and as doomsayers use to say "Plan for the worst in order to hope for the best". Starting up from the scandal of the identification of high concentrations of dioxin residues in foods of animal origin, it is imperative to refer to this group of chemical pollutants which they have been, they are and they will be the focus of the interest for many years to come. Polychlorinated dibenzo-para-dioxins [PCDDs] and polychlorinated dibenzofuranes [PCDFs] are by-products of industrial processes for the production of organochlorine pesticides [OCPs], polychlorinated biphenyls [PCBs], wood conservation industries, chlorine bleaching of pulp and paper industries, but also the result of municipal solid waste management [MSW] with special attention to recycling processes whose environmental emission are extremely high. From the other hand, we should have to realize that dioxins have been a natural contaminant of our environment for more than 60 million years. Taking into consideration the Tolerable Daily Intake [TDI], which has been set to 1 pg-4pg I-TEQ/kg.b.w. [quantity which includes together dioxins, furans and polychlorinated biphenyls], based on their mode of action and toxicity, it is obvious that the measures which the competent authorities of every country have to put in place for the control of raw materials and food of animal origin, should have to be strict, systematic, permanent and reliable so that they safeguard consumer's health as better as they can.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: