| Popis: |
In zijn afscheidsrede wilde hoogleraar Jaap Lengkeek (Wageningen Universiteit) terugblikken op een idee, een begrip, dat op zijn eigen werk de afgelopen jaren invloed heeft gehad. Het begrip dat hij hiervoor koos is 'Homo Ludens', de spelende mens, dat door de bekende historicus Johan Huizinga in 1938 werd uitgewerkt in zijn wereldberoemd geworden boek met gelijkluidende titel. Lengkeek begint zijn rede met hetgeen Huizinga hem leerde voor zijn toeristisch onderzoek. Daarna plaatst hij zijn spelbegrip in de context van Darwin en de evolutietheorie. Tot slot vraagt Lengkeek zich af of het spel zich in het toerisme ontwikkelt, evolutie dus, of in tegendeel, dat we te maken hebben met toerisme als een vorm van regressie, terugval naar een eerder, primitiever stadium. Huizinga meende al dat het hedendaagse spel ontaardde. En inmiddels zijn er meer cultuursceptici opgestaan, die aan verschillende vormen van spelgedrag, en juist het toerisme, graag een terugval van de cultuur verbinden. Lengkeek wil deze zwartkijkers van repliek dienen |
