| Popis: |
Een veilige en makkelijke opslag van waterstof is in de direkte toekomst één van de grootste uitdagingen. Magnesiumhydride geniet toenemende belangstelling als een potentieel waterstofopslagmateriaal. Ondanks zijn vele voordelen is het grote probleem de hoge temperatuur voor waterstofafgifte. Berekeningen voorspellen een duidelijke daling met afnemende deeltjes grootte. Dit proefschrift beschrijft de synthese en strukturen van ongewone meercentra magnesiumhydride clusters en beschrijft eerste experimentele bewijzen voor de relatie tussen de benodigde temperatuur voor waterstofafgifte en cluster grootte. De magnesiumhydride clusters fungeren als moleculaire modelsystemen en maken precieze onderzoekingen op een atomair niveau mogelijk. Het werk is uitgebried met soortgelijk onderzoek aan zinkhydride clusters. Bij het zoeken naar nieuwe toepassingen voor metaalhydride complexen van magnesium, calcium en zink, zijn reactiviteiten met eenvoudige substraten zoals water en pyridine getest. Op basis hiervan, kunnen aardalkalimetaalhydride complexen nu succesvol worden ingezet als katalysatoren voor de synthese van dihydropyridide fragmenten. Laatsten gelden als belangrijke uitgangsstoffen voor de synthese van verscheidene natuurstoffen. Een andere potentiele toepassing van magnesium en zink complexen ligt in het gebruik als katalysator voor de synthese van polycarbonaten. Doordat deze polymeren het ongewenste kooldioxide als een bruikbare bouwsteen bevatten en bioafbreekbaar zijn, staan zij vol in de belangstelling. Voor deze toepassing werden bimetallische complexen, die zowel magnesium als zink bevatten, gesynthetiseerd en onderzocht op potentiele kooperatieve effekten tussen deze twee verschillende metalen. |
