Αριάγνη: Από τη λογοτεχνική γραφή στη θεατρική σκηνή
| Jazyk: | Greek<br />Greek, Modern (1453-) |
|---|---|
| Rok vydání: | 2020 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Σκηνή; Αρ. 10 (2018); 171-173 skene; Αρ. 10 (2018); 171-173 |
| ISSN: | 2241-0813 |
| Popis: | Για τη διαδικασία της θεατρικής μεταφοράς, ο ίδιος ο τίτλος του μυθιστορήματος του Τσίρκα, Αριάγνη, θέτει το θεμελιώδες ερώτημα για τον σκηνοθέτη: ποιος είναι ο πρωταγωνιστής του έργου; Ποια η δεσπόζουσα οπτική γωνία; Ποιοι οι βασικοί πόλοι της σύγκρουσης που περιγράφεται; Το δίλημμα πώς μπορεί να αποδοθεί σκηνικά; Στη διαδικασία της μεταγραφής των 350 σελίδων του μυθιστορήματος στις 80 του δραματικού κειμένου, δεν θεωρήθηκε ότι εκκρεμεί να δειχθούν οι λογοτεχνικές αρετές του κειμένου. Χωρίς νόημα επίσης κρίθηκε η αγιοποίηση των «καλών» κι η δαιμονοποίηση των «κακών» της μυθοπλασίας και της Ιστορίας. Η παράσταση εστίασε σε συγκρούσεις αβέβαιης έκβασης: στην εκρηκτική ασυμβατότητα ανάμεσα στην πολιτική και την ποίηση, τον κυνισμό και τον λησμονημένο ουμανισμό, στην Ιστορία και τα πάθη. Εστίασε σε διλήμματα. Και τα έθεσε στους θεατές. Με την Αριάγνη, λοιπόν, προτάθηκε μια «πολιτική παράσταση αισθημάτων». Έτσι, η σκηνοθετική πρόταση αναζήτησε ένα νέο πρόσωπο που δεν ξεπηδά από τις σελίδες του μυθιστορήματος, αλλά αναπνέει μόνο στην σκηνή του θεάτρου, δηλαδή έναν αμιγώς θεατρικό ρόλο. Ο ρόλος αυτός συνέδεσε το μυθιστόρημα με το θέατρο. Συνεπώς, πέρα από τους δύο βασικούς πόλους σύγκρουσης του κειμένου του Τσίρκα, τον Μάνο και το Ανθρωπάκι, επινόησε έναν τρίτο πόλο, δίνοντας στον κυνικό αστό πολιτευτή Μερτάκη τον ρόλο του κονφερανσιέ. Ο πόλος αυτός αποτέλεσε κεντρικό άξονα της παράστασης. Για τις ανάγκες αυτού του επιπλέον ρόλου γράφτηκε από τον σκηνοθέτη ένα νέο, εμβόλιμο κείμενο. Έτσι, η παράσταση απέκτησε χαρακτηριστικά performance. Ο χρόνος της θεατρικής δράσης ταυτίστηκε, με τον χρόνο που διαρκεί η παράσταση. Σκηνή, No 10 (2018) |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|