Mikoryza arbuskularna i sukcesja roślinna na hałdzie pocynkowej w Katowicach-Wełnowcu
Autor: | Katarzyna Turnau, Ewa Gucwa-Przepióra |
---|---|
Jazyk: | angličtina |
Rok vydání: | 2001 |
Předmět: |
Vascular plant
mikoryza arbuskularna Population chemistry.chemical_element industrial wastes Plant Science Ecological succession Zinc lcsh:Botany Botany education heavy metals Silene vulgaris education.field_of_study biology arbuscular mycorrhiza mikoryza arbuskulama food and beverages Plant community biology.organism_classification lcsh:QK1-989 Arbuscular mycorrhiza Tussilago hałdy przemysłowe chemistry metale ciężkie |
Zdroj: | Acta Societatis Botanicorum Poloniae, Vol 70, Iss 2, Pp 153-158 (2014) |
Popis: | Mycorrhizal status of plants colonising the zinc wastes in Katowice was surveyed. In total 69 vascular plant species (25 families) appearing on the investigated area have been noted. More than 60% of them were mycorrhizal. Non-mycorrhizal species, such as Cardaminopsis arenosa and Silene vulgaris dominated the early successional part of the zinc heap. Tussilago farfara was the only AM plant there, however, no arbusculcs were developed at this stage. The number of AM species was increased on the 20 years old part of the zinc wastes and on the older 30-50 years old areas. AM plants constituted about 60% of the total number of species there. The frequency of particular AM species was the highest on the oldest part of the investigated area. The usefulness of the results for restoration practices was discussed. Zbadano status mikoryzowy roślin hałdy pocynkowej w Katowicach-Welnowcu. Odnotowano 69 gatunków (z 25 rodzin). Ponad 60% z nich tworzyło mikoryzę. Gatunki niemikoryzowe, jak Caidaminopsis arenosa i Silenene inflata, dominowały na młodszych częściach hałdy. Tussilago farfara był tam jedynym gatunkiem mikoryzowym. jednak nie stwierdzono u niego arbuskul. Liczba gatunków mikoryzowych wzrosła na starszych częściach. Rośliny mikoryzowe stanowiły tam około 60% wszystkich gatunków. Częstość występowania gatunków mikoryzowych była najwyższa na najstarszej części hałdy. Przedyskutowano możliwość wykorzystania otrzymanych wyników w rekultywacji tego typu terenów. |
Databáze: | OpenAIRE |
Externí odkaz: |