Επεξεργασία δεδομένων γεωραντάρ για την απεικόνιση θαμμένων ανθρωπογενών δομών στο Καστέλι Κισσάμου

Autor: Πλαγερας Αγγελος http://users.isc.tuc.gr/~aplageras, Plageras Angelos http://users.isc.tuc.gr/~aplageras
Přispěvatelé: Βαφειδης Αντωνιος, Vafeidis Antonios, Μανουτσογλου Εμμανουηλ, Manoutsoglou Emmanouil, Σπανουδακης Νικολαος, Spanoudakis Nikolaos, Επιβλέπων: Βαφειδης Αντωνιος, Advisor: Vafeidis Antonios, Μέλος επιτροπής: Μανουτσογλου Εμμανουηλ, Committee member: Manoutsoglou Emmanouil, Μέλος επιτροπής: Σπανουδακης Νικολαος, Committee member: Spanoudakis Nikolaos
Jazyk: Greek, Modern (1453-)<br />Greek
Rok vydání: 2020
Předmět:
DOI: 10.26233/heallink.tuc.86657
Popis: Περίληψη: Στην παρούσα διπλωματική εργασία παρουσιάζονται και ερμηνεύονται τα αποτελέσματα γεωφυσικής διασκόπησης με τη μέθοδο του γεωραντάρ, που πραγματοποιήθηκε σε ομοίωμα αρχαίας μινωικής οικίας στο αρχαιολογικό εργαστήρι Archaeolab στο Καστέλι Κισσάμου. Στόχος αυτής της μελέτης είναι η αξιολόγηση του γεωραντάρ σαν μία μέθοδο κατάλληλη για αρχαιολογικές διασκοπήσεις, και ο βαθμός της αποτελεσματικότητάς της, δεδομένης της προϋπάρχουσας γνώσης όλων των θαμμένων στόχων. Ο χώρος που καταλαμβάνει η Μινωϊκή οικία χωρίστηκε σε 2 κανάβους και διασκοπήθηκε με 2 κεραίες γεωραντάρ συχνότητας 400 MHzκαι 900 ΜΗz. Η απόσταση μεταξύ των γραμμών ορίστηκε σε 0.2 m, το βήμα δειγματοληψίας σε 0.02 mκαι το διάστημα δειγματοληψίας στα 0.1466 ns. Τα δεδομένα του γεωραντάρ επεξεργάστηκαν με διάφορα φίλτρα για την απαλοιφή του θορύβου, χωροθετήθηκαν και υπολογίστηκαν ορισμένα μιγαδικά χαρακτηριστικά τους. Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν οριζόντιες τομές χρησιμοποιώντας κυλιόμενο παράθυρο για τον υπολογισμό της μέγιστης τιμής εντός αυτού. Οι τομές του γεωραντάρ ερμηνεύτηκαν σε συνδυασμό με τις οριζόντιες τομές και προέκυψε ότι η αποτελεσματικότητα της μεθόδου του γεωραντάρ σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η μέθοδος του γεωραντάρ είναι μία από τις μη καταστροφικές μεθόδους εντοπισμού, την καθιστούν την πλέον κατάλληλη μέθοδο εντοπισμού σε χώρους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Τέλος, αποδείχθηκε ότι ο ορισμός της απόστασης μεταξύ των γραμμών και του βήματος δειγματοληψίας σε 0.2m και 0.02 m αντίστοιχα είχε θετικά αποτελέσματα στον εντοπισμό και στην απεικόνιση των στόχων και προτείνεται η απόσταση μεταξύ των γραμμών να μειωθεί περαιτέρω (0.1 m) σε μελλοντικές διασκοπήσεις.
Databáze: OpenAIRE