| Popis: |
„Moderni klasik književnog romantizma”, kako Emineskua naziva Huba Mozeš, zakoračio je u mađarsku književnost 1885. godine prevodom Jožefa Šandora, koji je na mađarski preveo njegovu pesmu Atît de fragedă. Počev od tada pa sve do danas, veoma je razgranata i bogata mađarska književna recepcija najvećeg i najpopularnijeg rumunskog pesnika. Nakon Jožefa Šandora, njegovu recepciju su svojim prevodima obogaćivali i Lerinc Bran, Geza Seč i Karolj Revai, ali je Emineskuovoj recepciji u mađarskoj književnosti nesumnjivo značajno doprineo Šandor Kibedi, koji je 1934. u Klužu u zasebnoj knjizi prvi put objavio sabrane pesme Mihaila Emineskua (Mihail Eminescu összes költeményei. Cluj–Kolozsvár, 1934). Naravno, i kasnije su Emineskuovu poeziju prevodili mađarski književnici (Gere Finta, Zoltan Franjo, Zoltan Jekeli, Lajoš Aprili, Jene Džida, Ferenc Semler), ali već pomenuti Kibedijev prevod kao pionirski poduhvat svakako zaslužuje posebnu pažnju. Ovaj rad osvetljava upravo taj znameniti izdavački poduhvat. |
