Czy romantycy nie lubili dzieci?
| Autor: | Krzysztof Korotkich |
|---|---|
| Předmět: | |
| Zdroj: | National Information Processing Institute Krzysztof Korotkich |
| Popis: | Dziecko w literaturze romantycznej nie jest tylko bohaterem, ale tematem wzbudzającym zainteresowanie z powodu niejednoznacznych skojarzeń, budzącym ciekawość, a nierzadko lęk. Powodem wzbudzanych przez dziecko emocji jest wielki potencjał znaczeń wpisany w symboliczne funkcje takiego bohatera. Romantyczne dziecko zawiera cechy wyraźnie ambiwalentne: wrażliwość, niewinność, naiwność, czystość, życie, nadzieję oraz inne wartości, zrównoważone jednakże cechamibudzącymi lęk. Może posiadać demoniczny rys, piętno śmierci, klątwę, nosić w sobie chorobę, a wszystko to przypomina o niejednorodnej naturze człowieka. Dziecko może być w romantyzmie emanacją sił diabelskich, których człowiek nie potrafi rozpoznać, a nieświadomie im ulega. W wielu utworach dziecko pełni rolę alter ego dorosłego, wskazując jego mroczną stronę egzystencji, ukazując niewygodną i niechcianą prawdę o naturze człowieka. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|