Συνθετικοί παραλληλισμοί αρχιτεκτονικής και μουσικής. Από τη σονάτα του σεληνόφωτος στη φιλαρμονική του Αμβούργου
| Autor: | Galani Konstantina, Papadaki Artemisia |
|---|---|
| Přispěvatelé: | Ουγγρινης Κωνσταντινος-Αλκετας, Ouggrinis Konstantinos-Alketas, Παρθενιος Παναγιωτης, Parthenios Panagiotis, Τσαρας Ιωαννης, Tsaras Ioannis |
| Jazyk: | Greek, Modern (1453-)<br />Greek |
| Rok vydání: | 2021 |
| Předmět: | |
| DOI: | 10.26233/heallink.tuc.90453 |
| Popis: | “Η μουσική δεν είναι επ’ ουδενί λόγω ένας κόσμος κωδικοποιημένος και ιεραρχικά οργανωμένος” (Ιάννης Ξενάκης, “Κείμενα περί αρχιτεκτονικής και μουσικής”). Η προσέγγιση αυτή εκφράζει και την αρχιτεκτονική. Αρχιτεκτονική και μουσική συνιστούν δύο κόσμους ιδιαίτερους και πολύπλοκους, που διαμορφώνονται σε άμεση συνάρτηση των συνθηκών της εποχής αναφοράς. Κατά συνέπεια, η προσέγγισή τους δεν είναι ποτέ απλή. Ακολουθούν, ωστόσο, μια παράλληλη πορεία καθώς οι κανόνες που διέπουν τη δομή και την έκφρασή τους, φαίνεται να είναι κοινοί. Η εργασία αποτελείται από πέντε μέρη στα οποία και διερευνά τη σχέση μουσικής και αρχιτεκτονικής μέσα από μια συγκριτική ανάλυση της Σονάτας του Σεληνόφωτος (Μπετόβεν) και την Elbphilarmonie (Herzog & de Meuron). Στα δύο πρώτα μέρη ορίζεται το πλαίσιο έρευνας για το δίπολο μουσική και αρχιτεκτονική, ενώ τονίζεται εμφατικά η μεταξύ τους σχέση με τη παρουσίαση συγκεκριμένων (αρχιτεκτονικών) έργων. Στο τρίτο μέρος παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά και η εξέλιξη της σονάτας σε αντιπαραβολή με την εξέλιξη των αιθουσών μουσικής. Στο τέταρτο μέρος παρουσιάζονται με συντομία ο συνθέτης και οι αρχιτέκτονες, ενώ στο πέμπτο μέρος αναλύονται τα επιλεγμένα έργα τους. Ακολουθούν τα συμπεράσματα και οι βιβλιογραφικές αναφορές. "Music is by no means a codified and hierarchically organized world" (Iannis Xenakis, "Texts on architecture and music"). This approach also reflects the architecture. Architecture and music are two worlds that are special and complex, formed in direct relation to the conditions of the reference time. Consequently, their approach is never simple. However, they follow a parallel course as the rules governing their structure and expression seem to be common. The thesis is consisted of five parts in which the relationship between music and architecture is explored through a comparative analysis of the Moonlight Sonata (Beethoven) and the Elbphilarmonie (Herzog & de Meuron). The first two parts define the research framework for the dipole music and architecture, while emphasizing the relationship between them with the presentation of specific (architectural) works. The third part presents the characteristics and the evolution of the sonata in comparison with the evolution of the music halls. The fourth part briefly presents the composer and the architects, while the fifth part analyzes their selected works. The following are the conclusions and the bibliographic references. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|