Modern Arap Şiirinde Sembolik Bir Figür Olarak İsâ Mesîh
| Autor: | İbrahim Usta |
|---|---|
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2020 |
| Předmět: |
Literature
Poetry business.industry media_common.quotation_subject Context (language use) General Medicine Art Şiir modern Arap şiiri İsa Mesih sembolizm language.human_language Symbol Politics Social Poetry modern Arabic poetry Jesus Christ symbolism language The Symbolic Meaning (existential) business Classical Arabic Resistance (creativity) Sosyal media_common |
| Zdroj: | Issue: 15 231-260 FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi |
| ISSN: | 2147-3153 2148-2217 |
| Popis: | One of the important movements in literature is symbolism. As a literary movement,it is defined as an allusive expression of the mind and spirit of the poet within the frameworkof a number of symbols. This movement, which we find many examples in theclassical Arabic literature, has reappeared as a result of the introduction of Arabs to theEuropean literature. The reflection of symbolism, which first appeared in the Europeanliterature with Charles Baudelarie, reached its peak with the Tammuzi movement in theArab literature. The idea of reaching the depth of meaning arising both from the tense politicalenvironment in the Arab society and the phenomenon of allusiveness in poetry hasled many poets to participate in this literary movement. The most important element ofsymbolism is the figure. Undoubtedy, one of the symbolic figures of the modern period inthis context is Jesus Christ. The symbol of Christ has been constantly mentioned by JebraIbrahim Jebra and Jibran Khalil Jibran in prose, and by the pioneers of the modern poetrysuch as Badr Shakir al-Sayyab, Khalil Hawi, Mahmoud Darvish, Izz ad-Din al-Musanara,Amal Dunqul and Abdul Wahhab al-Bayati in poetry. Both Muslim and Christian poetshave tried to explain the meaning they want to express with some symbols such as mercy,hope, resistance, leader, affliction, identification and expatriate within the framework ofChrist. Edebiyatın önemli akımlarından birisi de sembolizmdir. Bir edebiyat türü olarakşiirde sembolizm, şairinin “bir takım simgeler çerçevesinde meramını kapalı bir dilleanlatımı” olarak tanımlanmaktadır. Klasik Arap edebiyatında çokça örneklerine rastladığımızbu akım, Arapların Avrupa edebiyatıyla tanışması sonucu tekrar belirgin halegelmiştir. İlk olarak Charles Baudelarie ile Avrupa edebiyatında sahneye çıkmış olansembolizmin Arap edebiyatına yansıması ise Temmuzî akımla zirveye ulaşmıştır. Araptoplumundaki gerek gergin siyasi ortam, gerekse şiirlerdeki kapalılık olgusundan kaynaklıanlam derinliğine ulaşma fikri, birçok şairin bu edebi akıma katılmasına sebebiyetvermiştir. Sembolizmin en önemli unsuru figürdür. Bu bağlamda modern dönem sembolfigürlerden birisi de hiç şüphesiz İsa Mesih’tir. Mesih sembolü, nesirde Cebrâ İbrahîmCebrâ ve Cibrân Halîl Cibrân, şiirde ise Bedr Şâkir es-Seyyâb, Halîl Hâvî, Mahmûd Dervîş,İzzeddîn el-Munâsara, Emel Dunkul ve Abdulvehhâb el-Beyâtî gibi modern şiir öncüleritarafından sıkça dile getirilir olmuştur. Hem Müslüman hem de Hristiyan şairlerifade etmek istedikleri anlamı Mesih çerçevesinde merhamet, umut, direniş, lider, ızdırap,özdeşleştirme ve gurbet gibi bazı sembollerle anlatmaya çalışmışlardır. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|