Σημεία αιχμής της κατάχρησης δικαιώματος στο αστικό δίκαιο με βάση τη σύγχρονη νομολογία
| Autor: | Χοΐδου, Mακρίνα |
|---|---|
| Jazyk: | Greek<br />Greek, Modern (1453-) |
| Rok vydání: | 2019 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Pro Justitia; Τόμ. 2 (2019); 163-182 Pro Justitia: Ηλεκτρονική Επετηρίδα Νομικής Σχολής ΑΠΘ; Τόμ. 2 (2019); 163-182 |
| ISSN: | 2529-0401 |
| Popis: | H απαγόρευση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος αποτελεί καταστατική επιλογή της έννομης τάξης (Σ 25§ 3). Στο αστικό δίκαιο η ανωτέρω απαγόρευση εξειδικεύεται στο άρθρο 281 ΑΚ. Η εν λόγω διάταξη δεν τυποποιεί επιμέρους συμπεριφορές καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος αλλά καθιερώνει κριτήρια υπό τη μορφή γενικών ρητρών στη βάση των οποίων αξιολογείται η κατάχρηση. Στο πλαίσιο αυτό η άσκηση του δικαιώματος κρίνεται καταχρηστική όταν αντίκειται στην καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή τον κοινωνικό ή οικονομικό σκοπό του δικαιώματος. Η νομολογία εξειδικεύοντας τα ανωτέρω κριτήρια έχει διαπλάσει δύο ειδικότερες μορφές κατάχρησης, την αντιφατική συμπεριφορά και την αποδυνάμωση, με την ανάλυση των οποίων θα ασχοληθεί η παρούσα μελέτη. Η αποδυνάμωση δικαιώματος αποτελεί ειδικότερη περίπτωση της κατάχρησης δικαιώματος και εμφατικότερη εκδοχή της αντιφατικής συμπεριφοράς. Τα κριτήρια προς κατάφαση κάθε αντιφατικής συμπεριφοράς ως καταχρηστικής δικαιολογούν την αποδοχή καταχρηστικότητας και υπό την έννοια της αποδυνάμωσης. Ειδικότερα αυτά συνίστανται στην μακρόχρονη αδράνεια του δικαιούχου, στην δημιουργία εύλογης πεποίθησης στον υπόχρεο είτε ότι δεν υπάρχει το επίδικο δικαίωμα, είτε ότι ο δικαιούχος, λόγω της μακράς αδράνειας δεν πρόκειται να το ασκήσει πλέον και στην πρόκληση απλώς δυσμενών ή επαχθών συνεπειών στα συμφέροντα του υποχρέου λόγω της ανατροπής της παγιωμένης κατάστασης, ώστε να κρίνεται επιβεβλημένη θυσία του αξιούμενου δικαιώματος. Pro Justitia, Vol 2 (2019) |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|