Snaga svezivanja na dentin i pouzdanost eksperimentalnih bioaktivnih kompozita

Autor: Zrinka Tarle, Matej Par, Josipa Vukelja, Eva Klarić Sever
Jazyk: angličtina
Rok vydání: 2020
Předmět:
Zdroj: Rad Hrvatske akademije znanosti i umjetnosti. Medicinske znanosti
Issue 543=50-51
ISSN: 1330-5301
1848-641X
Popis: Weibull analysis of bond strength Aim: To compare differences in outcomes of statistical approaches of reliability analysis (Weibull) and conventional statistics for bond strength of experimental remineralizing composites and disclose changes that would not be discernible by using just one statistical approach. Materials and Methods: Experimental composites were made by blending a Bis-GMA/TEGDMA resin with bioactive glass (BG) and inert fillers (barium glass and silica) in a centrifugal mixer. Inert fillers were admixed to the total filler load of 70 wt%. Control composite incorporated only inert fillers (70 wt%). Two remineralizing composites with 10 or 40 wt% of BG were marked as bioactive-10 and bioactive-40. Dentin substrates were prepared from intact third molars, polished under the water using P600 silicon carbide paper and embedded into an acrylic resin. Composite cylinders (d=3mm, h=2mm) were bonded on dentin substrates using a two-step self-etch bonding agent (Clearfil SE Bond 2, Kur- aray). Specimens were stored at 37 °C in distilled water and fractured in shear mode after 1 week and 1 year. Per experimental group 20 samples were prepared in order to obtain the optimal sample size for Weibull analysis (total n=120 for the whole study). Results: Mean bond strengths measured after 1 week and 1 year were statistically similar for the control composite (21.9 vs. 24.0 MPa) and for bioactive-10 (19.6 vs. 19.1 MPa). Nevertheless, Weibull statistics identified a significant decrease in bond reliability after aging: Weibull moduli were decreased from 13.5 to 3.9 for the control composite and from 12.3 to 3.8 for bioactive-10. For bioactive-40, mean bond strength declined significantly after 1 year (8.1 vs. 6.8 MPa) but its reliability remained unchanged, as identified by statistically similar Weibull moduli. Conclusions: A decrease in dentin bond strength after 1 year was identified using Weibull analysis in the control and experimental bioactive composite, while conventional statistics were incapable to distin- guish changes in mean bond strength.
Cilj: Usporediti razlike u rezultatima snage svezivanja eksperimentalnih remineralizacijskih kompozita dobivenih statističkim pristupom analize pouzdanosti (Weibull) i konvencionalne statistike te otkriti promjene koje nisu vidljive korištenjem samo jednog statističkog pristupa. Materijali i metode: Eksperimentalni kompoziti dobiveni su miješanjem smole Bis-GMA / TEGDMA s bioaktivnim staklom (BG) i inertnim punilima (barijevo staklo i silicijev dioksid) u centrifugalnoj miješalici. Inertna punila dodana su do ukupnog opterećenja punila od 70%. Kontrolni kompozit sadrži samo inertna punila (70%). Dva remineralizirajuća kompozita s masenim udjelom bioaktivnog stakla (BG) 10% ili 40% označena su kao bioaktivni-10 i bioaktivni-40. Dentinski supstrati pripremljeni su od intaktnih trećih kutnjaka, polirani pomoću papira silicijevog karbida P600 i ugrađeni u akrilatnu smolu. Adhezijska veza između kompozitnih cilindara (širina = 3 mm, visina = 2 mm) i dentina stvorena je pomoću dvokomponentnog samojetkajućeg adheziva (Clearfil SE Bond 2, Kuraray). Uzorci su sk- ladišteni na 37 ° C u destiliranoj vodi i testirani u uređaju za mjerenje jačine adhezijske sveze (test smi- canja) nakon 1 tjedna i 1 godine. Optimalni broj uzoraka za analizu pouzdanosti dobiven je pripremom n=20 po eksperimentalnoj skupini (ukupno n=120 za cijelo istraživanje). Rezultati: Srednja snaga svezivanja mjerena nakon 1 tjedna i 1 godine bila je statistički slična za kon- trolni kompozit (21,9 naspram 24,0 MPa) i za bioaktivni-10 (19,6 naspram 19,1 MPa). Međutim, Weibullova statistika otkrila je značajan pad pouzdanosti veze nakon starenja: Weibullovi moduli sman- jili su se sa 13,5 na 3,9 za kontrolni kompozit i sa 12,3 na 3,8 za bioaktivni-10. Za bioaktivni-40, pros- ječna čvrstoća veze značajno je pala nakon jedne godine (8,1 prema 6,8 MPa), ali njegova pouzdanost je ostala nepromijenjena, što je utvrđeno statistički sličnim Weibullovim modulima. Zaključak: Pogoršanje snage svezivanja nakon jedne godine utvrđeno je korištenjem analize pouzdanosti kod kontrolnog i eksperimentalnog bioaktivnog kompozita iako konvencionalna statistika nije mogla razlikovati promjene prosječne snage svezivanja.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: