Türk Atasözlerinde Akrabalık Adlarının Kullanımı / The Use of Kinship Names in Turkish Proverbs
Autor: | Yakup Yılmaz, Hatice Sarı |
---|---|
Jazyk: | turečtina |
Rok vydání: | 2016 |
Předmět: | |
Zdroj: | Issue: 2 1-20 RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi |
ISSN: | 2148-7782 2148-9599 |
Popis: | Soz varligi icinde yer alan atasozleri yazili kulturun yaygin olmadigi zamanlarda toplum hafizasinin ogut ve kanun olarak tasavvur ettigi hikmetli sozler butunu olmustur. Turkce Sozluk ’te akraba, kan bagiyla birbirine bagli olan kimselere; hisim ise evlilik yoluyla aralarinda bir iliski, bir yakinlik dogan kimselere denir. Turkce, akrabalik adlari bakimindan bircok dile gore daha fazla sozvarligina sahiptir. Bu calismada, atasozleri ve akraba adlari arasindaki iliski turu ifade edilecektir. Buna gore atasozlerindeki akraba adlarinda, amca baba gibi saygin; amca oglu amcasinin kizinin evlenememesinden sorumlu kisi; cocuk tek basina bir isin altindan kalkamaz; dayi yegenlerinin yetistirilmesinden sorumlu kisi; dede cevresindekilere yapmalari gereken isi gosteren oncu; eloglu guvenilmeyen kisi; elti sevilmeyen kisi; es esinden bir sey isteyen kisi; evlât erkek evlât; gelin kendisini dusunen kisi; gorumce gelinler tarafindan sevilmeyen kisi; guveyi nin her yaptigi goze batar; hala yegenlerinin yetistirilmesinden sorumlu kisi; kardes hayirsiz da olsa olmasi istenen kisi; kari/avrat evi yuva haline getiren, aileyi birbirine baglayan, bazen de evi yikan kisi; kaynana gelinlerce sevilmez; koca karisi uzerinde otoriter; kuma eltilere gore daha iyi anlasilabilen; teyze anne gibi degerli, fedakâr; yenge gelinin yaninda olan, ona yardim eden kisidir. |
Databáze: | OpenAIRE |
Externí odkaz: |