Diskurzivni tragovi malih država
| Autor: | Marko Kovačević |
|---|---|
| Rok vydání: | 2022 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Tragovi : časopis za srpske i hrvatske teme Volume 5 Issue 1 |
| ISSN: | 2718-3467 2623-8926 |
| DOI: | 10.52328/t.5.1.3 |
| Popis: | Tokom trideset godina nakon raspada socijalističke Jugoslavije, Srbija i Hrvatska su kao postjugoslovenske male države ipak drugačije osmišljavale svoje mesto u regionalnom i globalnom kontekstu. O tome svedoči i njihov različit odnos prema međunarodnim organizacijama poput Evropske unije (EU), NATO ili Ujedinjenih nacija. Ovaj članak u središte svog interesovanja uzima UN kao multilateralni forum ili arenu u kojoj se bitno predstavljaju i oblikuju spoljnopolitičke uloge i identiteti malih država. Oslanjajući se na konstruktivističku analizu spoljne politike i teoriju uloga, autor se fokusirao na glavne deonice u razvoju spoljnopolitičkih narativa Srbije i Hrvatske kao aktivnih malih država članica u Ujedinjenim nacijama. Iako obe države vide sebe kao aktivne, ta aktivnost bi trebalo da bude u funkciji dve različite, teorijski profilisane, strategije malih država. Obrazlaže se sledeći argument: dok Srbija zbog složenosti kosovskog pitanja vodi uglavnom defanzivno autonomnu strategiju u skladu sa proklamovanom vojnom neutralnošću, dotle je Hrvatska kao mala članica EU i NATO priklonjena traganju za integracionističkim uticajem u konstelaciji sa evroatlantskim partnerima. Analizom zvaničnih diskursa dveju zemalja u Generalnoj skupštini UN, između 2000. i 2020. godine, pokazano je na koji način, i u kojoj meri se njihovi diskursi o regionalnoj, evropskoj i svetskoj politici približavaju ili udaljavaju, i razmatra se šta to znači za njihova mesta u svetu. In 30 years after the breakup of the socialist Yugoslavia, Serbia and Croatia as small states differently envisaged their place in regional and global context. Such difference is demonstrated by their different relationships toward international organizations such as the European Union, NATO or the United Nations. This article, as its central interest takes the United Nations as a multilateral forum or an arena where small states importantly represent and shape their foreign policy identities and roles. Relying on the constructivist foreign policy analysis and role theory, I focused on the key stages in the development of Serbia's and Croatia's foreign policy narratives as active member states of the United Nations. Although both of these post-Yugoslav states perceive themselves as active, such activity belongs to two different, theoretically conceptualized strategies of small states. I argue that Serbia, due to the complexity of Kosovo problem mostly leads defensive autonomous strategy that is bounded by its proclaimed military neutrality, whereas Croatia being a small EU and NATO member is closer to integrationist influence seeking under the same constellation with its Euro-Atlantic partners. By analyzing the official diplomatic discourses of both states at the UN General Assembly between 2000 and 2020, I show how and to what degree their discourses on regional, European and global politics converge or diverge, and discuses what that means for their respective places in the world. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|