ODONTOID FRACTURE MANAGEMENT: CLINICAL EXPERIENCE
Autor: | Alpkaan Duran, Nilgun Senol, Murat Goksel, Ali Serdar Oğuzoğlu, Mustafa Sadef |
---|---|
Rok vydání: | 2021 |
Předmět: | |
Zdroj: | Volume: 28, Issue: 4 649-653 SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi |
ISSN: | 1300-7416 2602-2109 |
Popis: | ObjectiveWe aimed to report the treatment approaches weadministered to the patients admitted to our clinic forodontoid fracture, accompanied by literature.Material and MethodsEighteen patients with odontoid fracture who admittedto our clinic were evaluated retrospectively. Sixpatients were female, twelve patients were male andthe mean age was 45,5 (16-87). Type 1 fracture in7 patients, Type 2 fracture in 4 patients and Type 3fractures in 7 patients were determined. As 86% of thepatients with type 1 fracture, and 57% of the patientswith type 3 fracture were treated conservatively, allpatients with type 2 fracture treated with anteriorodontoid screw and in 1 patient with type 3 fractureposterior arthrodesis was performed. Six of theconservatively treated patients used Halo-Vest, 3 ofthem used Philadelphia cervical collar, and 2 of themused sterno-occipito-mandibular immobilizer (SOMI).ResultsFusion was occurred in 7 patients (64%) of 11patients, who treated conservatively, and in the 4patients (36%) surgery was planned as non-fusionwas occurred. Two of these patients with no symptomsdid not accept surgery. In one patient, with anteriorsurgery, posterior occipitocervical fusion was done asscrew malposition was seen.ConclusionIn decision making of the odontoid fractures, type of thefracture and age of the patient should be considered.As deciding the surgical technique beside clinicalimprovement, fusion rate is also important. In theelder patients anterior screwing should be preferredto conserve mobility; in the older patients posteriorfusion should be preferred not to have mechanicaldeficiency and to minimize the other complications.However appropriate treatment strategy is still notclear. AmaçKliniğimize başvuran odontoid kırıklı hastalara uyguladığımıztedavi yaklaşımlarını literatür eşliğinde sunmayıamaçladık.Gereç ve YöntemKliniğimize başvuran odontoid kırıklı 18 hasta retrospektifolarak değerlendirildi. Hastaların 6’sı kadın,12’si erkek ve yaş ortalamaları 45,5 (16-87) idi. 7 hastadaTip 1, 4 hastada Tip 2, 7 hastada Tip 3 kırık tespitedildi. Tip 1 kırık tespit edilen hastaların %86’sı (n=6),tip 3 kırık tespit edilen hastaların %57’si (n=4) konservatiftakip edilirken, tip 2 kırıkların tümüne anteriorodontoid vidalama, tip 3 kırıklı 1 hastaya posteriorartrodez uygulandı. Konservatif tedavi edilen hastaların6’sında Halo-Vest, 3’ünde Philadelphia boyunluk,2’sinde sterno-oksipito-mandibüler immobilizasyon(SOMİ) kullanıldı.BulgularKonservatif takip edilen 11 hastadan 7’sinde (%64)füzyon izlenirken, 4’ünde (%36) füzyon gelişmemesiüzerine cerrahi planlandı. Hastalardan 2’si şikayetlerininolmaması nedeni ile cerrahiyi kabul etmedi.Anterior cerrahi yapılan 1 hastada vida malpozisyonugörülerek posterior oksipitoservikal füzyon yapıldı.SonuçOdontoid kırıklarında tedaviye karar verirken fraktürtipi ve hasta yaşı dikkate alınmalıdır. Cerrahi teknikbelirlenirken klinik iyileşmenin yanısıra füzyon oranıda önemlidir. Anterior vidalama hareketin daha iyi korunabilmesiiçin genç hastalarda; mekanik yetmezliklekarşılaşmamak ve diğer komplikasyonları en azaindirebilmek amacıyla posterior füzyon ileri yaşlı hastalardatercih edilmelidir. Ancak halen uygun tedavistratejisi net değildir. |
Databáze: | OpenAIRE |
Externí odkaz: |