ARCHI-MIMESIS AS A DESIGN DOCTRINE

Autor: Emre Engin, Ayhan Usta, Özgür Demirkan
Rok vydání: 2019
Předmět:
Zdroj: The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, Vol 9, Iss 2, Pp 207-215 (2019)
Volume: 9, Issue: 2 207-215
Turkish Online Journal of Design Art and Communication
ISSN: 2146-5193
DOI: 10.7456/10902100/013
Popis: This study was based on a discussion of the relationship between mimesis and architectural design. Mimesis was accepted as one of the oldest and most basic concepts of artistic and literary efforts, a method to learn and produce a representation of reality from ancient periods to today. However, mimesis is not simply used as imitation, even in ancient periods. Mimesis has a strong relationship with various parameters like the physical material reality of the world, the era, the things the era brings, and the worldview, knowledge, and experience of the designer. In this context, this study is based on the theorem of the internalization of the objective world in the designing process and the mimetic approach in the designing process by including individual approaches in the creation process. To test this theorem, a workshop, conceptualized as “Archi-Mimesis,” and accepting mimesis as creative designing doctrine, was organized. We describe Archi-Mimesis as mimesis or re-representation of the architecture, which is different from other nature-based methods like biomimetic, through the interface of mimetic methods maintained by considering reality through the creativity of architectural design and innovation oriented structure. Bu çalışma; mimesis ve mimari tasarım arasındaki ilişkinin varlığının tartışılması üzerine temellendirilmiştir. Mimesis, antik dönemden günümüze gerçekliğin temsili, öğrenmenin ve üretmenin yöntemi olarak sanatsal ve yazınsal kuramların en eski ve en temel kavramlarından birisi kabul edilmiştir. Ancak antik dönemde bile sadece taklit etmek anlamında kullanılmayan mimesis; bir tarafta dünyanın maddesel gerçekliğiyle diğer taraftan da üretenin dünya görüşü, bilgisi ve deneyimi, zaman ve zamanın getirdikleri gibi çeşitli parametrelerle güçlü bir ilişkiye sahiptir. Bu bağlamda yapılan çalışmanın önermesi; tasarlama sürecinde nesnel dünyanın içselleştirmesi ve bireysel yaklaşımların yaratma sürecine dahil edilmesinin aslında tasarlama deneyiminde mimetik bir yaklaşım içerdiğidir. Bu önermenin sınanması amacıyla ‘Archi-Mimesis’ olarak kavramsallaştırılan ve mimesisin yaratıcı bir tasarlama öğretisi olarak kabul edildiği bir workshop etkinliği düzenlenmiştir. Archi-MİMESİS; mimari tasarımın yaratıcılığa ve yeniliğe odaklı yapısı ile bir gerçekliğe bağlı kalınarak sürdürülen mimetik yöntemlerin arayüzünde ancak biomimesis gibi doğayı referans alan yöntemlerden farklı olarak mimarinin kendisinin yeniden temsili ya da mimesis olarak tanımlanmıştır.
Databáze: OpenAIRE