Randomize/Eşdeğer Olmayan Öntest-Sontest Kontrol Gruplu Tasarımların Örneklem Büyüklüğünün Belirlenmesi ve Optimal Tasarımı
| Autor: | Metin Bulus |
|---|---|
| Rok vydání: | 2021 |
| Předmět: |
Optimal design
Social Group (mathematics) Sample size determination Pretest posttest Statistics ön test-son test deneysel tasarım rastgele atama rastgele atama örneklem büyüklüğü güç analizi optimal tasarım eşdeğer olmayan kontrol gruplu tasarım General Medicine Sosyal experimental design pretest-posttest random assignment sample size power analysis optimal design non-equivalent control-group design Mathematics |
| Zdroj: | Volume: 11, Issue: 1 48-69 Adıyaman University Journal of Educational Sciences |
| ISSN: | 2149-2727 |
| DOI: | 10.35542/osf.io/k5ey8 |
| Popis: | A recent systematic review of experimental studies conducted in Turkey between 2010 and 2020 reported that small sample sizes had been a significant drawback (Bulus & Koyuncu, 2021). A small chunk of the studies in the review were randomized pretest-posttest control-group designs. In contrast, the overwhelming majority of them were non-equivalent pretest-posttest control-group designs (no randomization). They had an average sample size below 70 for different domains and outcomes. Designing experimental studies with such small sample sizes implies a strong (and perhaps an erroneous) assumption about the minimum relevant effect size (MRES) of an intervention; that is, a standardized treatment effect of Cohen’s d < 0.50 is not relevant to education policy or practice. Thus, an introduction to sample size determination for randomized/non-equivalent pretest-posttest control group designs is warranted. This study describes nuts and bolts of sample size determination (or power analysis). It also derives expressions for optimal design under differential cost per treatment and control units, and implements these expressions in an Excel workbook. Finally, this study provides convenient tables to guide sample size decisions for MRES values between 0.20 ≤ Cohen’s d ≤ 0.50. Türkiye'de 2010 ve 2020 yılları arasında yürütülen deneysel çalışmaların yakın zamanlarda yapılan sistematik bir incelemesi, küçük örneklem büyüklüklerinin önemli bir dezavantaj olduğunu bildirmiştir (Bulus ve Koyuncu, 2021). İncelemedeki çalışmaların küçük bir kısmı randomize öntest-sontest kontrol gruplu tasarımlardan oluşmaktaydı. Buna karşılık, bu çalışmaların ezici çoğunluğu eşdeğer olmayan öntest-sontest kontrol gruplu tasarımlardı (rastgele atama yapılmamış). Farklı disiplinlerde yapılan ve farklı öğrenme çıktılarını hedef alan bu çalışmalar için ortalama örneklem büyüklüğü 70'in altındaydı. Bu kadar küçük örneklem büyüklükleriyle deneysel çalışmalar tasarlamak, bir müdahalenin ilgilenilen en küçük etki büyüklüğü (MRES) hakkında güçlü (ve belki de hatalı) bir varsayımı ima eder; yani, standartlaştırılmış Cohen'in d’si < 0.50 gibi bir program etkisi eğitim politikası veya uygulamalarının radarında değildir. Bu nedenle, randomize/eşdeğer olmayan öntest-sontest kontrol gruplu tasarımlar için örneklem büyüklüğü belirlemeye giriş bir gereklilik haline gelmektedir. Bu çalışma, örneklem büyüklüğü belirlemenin (veya güç analizi) temellerini açıklar. Ayrıca, deney ve kontrol birimleri başına farklı maliyetler söz konusu olduğunda optimal tasarım için matematiksel ifadeler türetir ve bu ifadeleri bir Excel çalışma kitabında uygular. Son olarak, bu çalışma, 0.20 ≤ Cohen'in d’si ≤ 0.50 arasındaki MRES değerleri için örneklem büyüklüğü belirlemede rehberlik edecek tabloları sağlar. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|