| Popis: |
W pracy stawiana jest teza, iż uchybienie terminowi do zgłoszenia nabycia rzeczy lub praw majątkowych, nie powinno w każdej sytuacji, w sposób kategoryczny pozbawiać podatnika prawa do zwolnienia, udaremniając tym samym możliwość osiągnięcia celu społecznego stawianego przez prawodawcę. Sądowe stosowanie prawa nie może zamykać się na ocenę całokształtu okoliczności danej sprawy, w szczególności twierdzeń podnoszonych przez podatników dla uzasadnienia przyczyn niedochowania rzeczonego terminu. Szczególne okoliczności faktyczne danej sprawy mogą bowiem uzasadniać potrzebę dokonania przez sąd korekty aksjologicznej odpowiednich przepisów, tak by charakter normatywny zasad konstytucyjnych i ich nadrzędne znaczenie dla systemu prawnego mogły zostać urzeczywistnione. Maksymy dura lex sed lex nie należy podnosić do rangi dogmatu, odbierającego sądowi możność wymierzenia sprawiedliwości in concreto. Autor wskazuje wybrane kategorie spraw, których wyjątkowe okoliczności uzasadniają potrzebę dokonania przez sąd aksjologicznej rewizji przepisów prawa. Artykuł stanowi więc polemikę z utrwalonym nurtem orzeczniczym, w myśl którego niespełnienie warunku formalnego w ustawowym terminie, skutkuje bezwzględnie utratą prawa do zwolnienia, niezależnie od przyczyny uchybienia. Założeniem pracy jest również skłonienie do refleksji nad ideami sprawiedliwości, słuszności, adekwatności, zasadą zaufania obywatela do stanowionego przez państwo prawa oraz urzeczywistnieniem tych wartości w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości przez sądy administracyjne. |
