| Popis: |
Saint Catherine of Siena (Caterina Benincasa) is the only lay person who was awarded the title of Doctor of the Church. Catherine lived in the 14th century, in the time of the domination of Catholicism in Europe and strong bonds between the Roman Catholic Church and the states. At the same time, it was the period of the Avignon Papacy, the Western Schism, and the Bubonic plague known as the “Black Death”. The article presents Catherine’s life with the special attention paid on her love and concern for the Church, which was expressed primarily by prayer, charity and by striving for reconciliation of conflicting families and cities. She derived her motivation and zeal to act from her deep faith in Jesus Christ. Her spirituality was characterized by a love of truth and freedom. Catherine gathered a group of friends who continued her mission after her death. Her works contain content about the Church but cannot be treated as a source of institutional changes in the Church. Life of the Sienese saint is a valuable example of the lay people’s commitment to the renewal of the Church. This is not a ready-made solution but can be a valuable inspiration for solving contemporary problems. Święta Katarzyna ze Sieny (Caterina Benincasa) jest jedyną świecką osobą, której nadano tytuł doktora Kościoła. Żyła w XIV wieku – był to czas dominacji katolicyzmu w Europie oraz silnych związków między Kościołem rzymskokatolickim i państwami. Zarazem był to czas niewoli awiniońskiej, wielkiej schizmy zachodniej i epidemii dżumy, zwanej czarną śmiercią. W niniejszym artykule przedstawiono życie Katarzyny ze szczególnym uwzględnieniem jej troski o dobro Kościoła. Swoją do niego miłość wyraziła przede wszystkim poprzez modlitwę, działalność charytatywną oraz zabieganie o pojednanie zwaśnionych rodów i miast. Motywację i energię do działania czerpała z głębokiej wiary w Jezusa Chrystusa. Jej duchowość cechowało umiłowanie prawdy i wolności. Katarzyna zgromadziła wokół siebie grono przyjaciół, którzy po jej śmierci kontynuowali ich wcześniejszą działalność. Teksty dominikańskiej tercjarki zawierają treści dotyczące Kościoła, ale nie można ich traktować jako źródła zmian instytucjonalnych w Kościele. Życie Katarzyny jest cennym przykładem zaangażowania świeckich w odnowę Kościoła. Nie jest to gotowa recepta, ale może być wartościową inspiracją do rozwiązywania współczesnych problemów. |
