Findings on the Musical Identity of Âşık Yaşar Reyhanî, Cultural Ambassador of Minstrel Tradition
Autor: | AÇAR, Yakup |
---|---|
Rok vydání: | 2022 |
Předmět: | |
Zdroj: | Volume: 11, Issue: 3 1443-1457 Journal of the Human and Social Science Researches İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi |
ISSN: | 2147-1185 |
DOI: | 10.15869/itobiad.1104619 |
Popis: | Minstrels play a fundamental role in representing and preserving the oral tradition and music culture in geographies where Turkish culture is dominant. Setting the tone of socio-cultural structure, minstrels have ensured that the artistic expression and perception of the societies have remained within the framework of traditions and customs. Âşık Reyhanî is a minstrel who managed to be an intergenerational bridge between his predecessor and the next generation in terms of passing down the minstrel literature and music through the apprentices he trained, his mentor’s works he brought to society, and the works he produced. This study aims to reveal Âşık Reyhanî's mastery of minstrel music with both his theoretical knowledge and rich melody repertoire, as well as vocal and instrumental performance techniques, in the light of information and documents. With this approach; a literature review was made on poet, minstrel, minstrel tradition, the place of the minstrel tradition in Turkish folk music, minstrel music in Erzurum province, and the art life of Âşık Reyhani so as to create the theoretical part of the research. In order to obtain the musical findings belonging to Âşık Reyhanî, the documentary review method was used to collect the data, and Âşık Reyhanî's record-cassette albums, video recordings, television programs he attended, documentaries with the theme of Âşık Reyhanî, and various written sources were utilized. In line with the findings obtained, Âşık Reyhanî was knowledgeable about various performance techniques, chords, and frets concerning the performance of the baglama instrument. Although he mostly used the divan instrument, it is seen that he also preferred the instrument tambura in his performances. In his albums, Âşık Reyhanî performed unmetered folk songs that resemble Turkish unmetered folk music types such as Maya and Divan, besides Turkish folk songs in various melody forms such as Sümmani and Köroğlu, When the tone of the works performed by Âşık Reyhanî is examined, it is seen that he generally sang with the sounds fa# (F#3), fa (F3), and sol (G3). The works he performed usually do not exceed one octave and are in the range of 4-5 and 7 voices. Besides the Uşşak and Hüseyni that are frequently used in the region, he performed works with the Hejaz, Muhayyer, Saba, and Karcığar scales. Âşık Reyhanî performed Turkish folk songs mostly in the 4/4 and 2/4 simple, and the 5/8 compound tempo. Âşıklar, Türk kültürünün hâkim olduğu coğrafyalarda sözlü gelenekle beraber müzik kültürünü de temsil ve muhafaza etmede önemli bir noktadadır. Sosyo-kültürel yapıya yön vererek toplumun sanatsal ifade ve algısının gelenek ve görenekler içerisinde kalmasını sağlamıştır. Âşık Reyhanî, gelenek bağlılığında âşık edebiyatını ve müziğini bir sonraki nesle aktarma hususunda yetiştirdiği çıraklarla, topluma kazandırdığı usta malı ve kendi ürettiği eserlerle kendinden önceki ve sonraki nesil arasında köprü olmayı başarmış bir âşıktır. Bu çalışmanın amacı, Âşık Reyhanî’nin gerek kuramsal bilgileri ve zengin melodi dağarıyla, gerekse de ses ve saz icra teknikleriyle âşık müziğine olan hâkimiyetini bilgi ve belgeler ışığında ortaya koymaktır. Araştırmanın kuramsal bölümü oluşturma adına; ozan, âşık, âşıklık geleneği, Türk halk müziğinde âşıklık geleneğinin yeri, Erzurum ili âşık müziği ve Âşık Reyhani’nin sanat yaşamına yönelik literatür taraması yapılmıştır. Âşık Reyhanî’ye ait müzikal bulguları elde etme adına verilerin toplanmasında belgesel tarama modeli kullanılarak Âşık Reyhanî’nin plak-kaset albümleri, video kayıtları, katıldığı televizyon programları, Âşık Reyhanî temalı belgeseller ve yazılı kaynaklardan faydalanılmıştır. Elde edilen bulgulara doğrultusunda; Âşık Reyhanî bağlama sazının icrasına yönelik çeşitli icra tekniğine, tel ve perde düzeni bilgilerine sahiptir. İcralarında ekseriyetle divan sazını kullanmakla beraber tambura sazını da tercih ettiği görülmektedir. Âşık Reyhanî albümlerinde Maya ve Divan gibi Türk halk müziği uzun hava türlerine benzerlik gösteren uzun havalar; Sümmanî ve Köroğlu havaları gibi çeşitli ezgi kalıplarında kırık havalar seslendirmiştir. Âşık Reyhanî’nin seslendirdiği eserlerin diyapazona göre karar sesleri incelendiğinde genel olarak fa# (F#3), fa (F3), ve sol (G3) sesleriyle söylediği görülmektedir. İcra ettiği eserler ekseriyetle bir oktavı aşmayacak şekilde olup 4-5 ve 7 ses aralığındadır. Yörede sık kullanılan Uşşak ve Hüseyni makamlarının dışında Hicaz, Muhayyer, Saba ve Karcığar makamlarıyla eserler de seslendirmiştir. Âşık Reyhanî kırık havaları en çok 4/4 ve 2/4’lük basit usulde ve 5/8’lik bileşik usulde icra etmiştir. |
Databáze: | OpenAIRE |
Externí odkaz: |