Η συμπερίληψη της ετερότητας στην εκπαίδευση

Jazyk: Greek, Modern (1453-)<br />Greek
Rok vydání: 2023
Předmět:
DOI: 10.26262/heal.auth.ir.347310
Popis: Η παρούσα εργασία πραγματεύεται τη συμπερίληψη της ετερότητας στην εκπαίδευση επιχειρώντας την ισότιμη πρόσβαση και ένταξη όλων των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία, με ιδιαίτερη αναφορά στα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή/και αναπηρίες, στους μαθητές με μεταναστευτικό προσφυγικό υπόβαθρο, στους διαφέροντες ως προς τη γλωσσική και πολιτισμική ταυτότητα στο πλαίσιο μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας και τους Ρομά. Αναλυτικότερα, η σύγχρονη παιδαγωγική αντίληψη πρεσβεύει την επιθυμία για υλοποίηση της συμπερίληψης ως μέσο εκδημοκρατισμού της γνώσης. Αναφορικά με την ένταξη των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή και αναπηρίες του σχολείου γενικής αγωγής, τα οφέλη είναι πολλαπλάσια έναντι των όποιων επιπτώσεων για το σύνολο της κοινωνίας, αφού αφενός οι μαθητές αυτοί αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, εντάσσονται ομαλά στην κοινωνία και νιώθουν αποδεκτοί, με το εκπαιδευτικό σύστημα να προσαρμόζεται στις ανάγκες τους, αφετέρου η κοινωνία υιοθετεί έμπρακτα τις αξίες της ισότητας, του σεβασμού και της αλληλεγγύης. Ωστόσο, κατά την εφαρμογή της συμπερίληψης προκύπτουν δυσκολίες, όπως η έλλειψη οικονομικών πόρων και υλικοτεχνικής υποδομής, η ελλιπής κατάρτιση των εκπαιδευτικών και η ανυπαρξία συνεργασίας μεταξύ των γονέων και των εκπαιδευτικών. Μία άλλη κοινωνική ομάδα για την οποία κρίνεται απαραίτητη η συμπερίληψή της στο εκπαιδευτικό σύστημα είναι οι μαθητές με μεταναστευτικό προσφυγικό υπόβαθρο. Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρούνται αυξημένες μετακινήσεις, από χώρα σε χώρα ως αποτέλεσμα πολιτικών και κοινωνικών αναταραχών, με το θεσμό της εκπαίδευσης να αποτελεί το δίαυλο για την ένταξη των μεταναστών και των προσφύγων και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής του στη χώρα υποδοχής. Η εκπαιδευτική πολιτική τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα περιλαμβάνει μία σειρά μεταρρυθμίσεων αποσκοπώντας στην ομαλή κοινωνική ένταξη αυτής της κοινωνικής ομάδας, στην αποδοχή της ετερότητας, τη διατήρησή τους, την εκμάθηση της γλώσσας της χώρας υποδοχής με παράλληλη διατήρηση της εθνικής και πολιτισμικής ταυτότητας τους. Επάλληλα, παρατίθενται τα μοντέλα που έχουν εφαρμοστεί κατά την εκπαιδευτική πράξη για την επίτευξη της συμπερίληψης, μεταξύ των οποίων το μοντέλο της αφομοίωσης, της ενσωμάτωσης, το αντιρατσιστικό και το μοντέλο της πολυπολιτισμικής και της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Επιπλέον, η συνεκπαίδευση όλων των μαθητών/μαθητριών ανεξαιρέτως είναι προϋπόθεση και συνάμα απόρροια των σύγχρονων πολυπολιτισμικών κοινωνιών, καθώς κοινωνικές ομάδες με διαφορετική πολιτισμική ταυτότητα καλούνται να συνυπάρξουν. Για την αρμονική συμβίωση και συνεργασία τους απαιτείται η εφαρμογή μίας διαπολιτισμικής εκπαίδευσης που θα επιτρέπει την αποδοχή της διαφορετικότητας, την ανταλλαγή των πολιτισμικών αγαθών. Οπωσδήποτε προκύπτουν δυσκολίες, όπως η ελλιπής κατάρτιση των εκπαιδευτικών, η δυσκολία των αλλόγλωσσων να προσαρμοστούν να κατακτήσουν παράλληλα μία άλλη γλώσσα ως δεύτερη ή ξένη, η ξενοφοβία και ο αρνητισμός από πλευράς των γηγενών. Τέλος, ένας από τους στόχους της εκπαιδευτικής πολιτικής είναι και η συμπερίληψη των μαθητών Ρομά και η εξασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης και συμμετοχής τους στο σχολείο. Αν και το αγαθό της εκπαίδευσης αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά τους, εντούτοις βιώνουν τον αποκλεισμό αποκομμένοι από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Τα τελευταία χρόνια η πολιτεία προβαίνει σε μεταρρυθμίσεις και λήψη μέτρων για την ένταξή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ωστόσο, προκύπτουν πολλά εμπόδια μεταξύ των οποίων η προκατάληψη και ο αρνητισμός κάποιων εκπαιδευτικών και μη Ρομά πολιτών, οι αντιλήψεις των ίδιων των Ρομά πως το σχολείο δεν έχει καμία πρακτική χρησιμότητα και η έλλειψη ειλικρινούς ενδιαφέροντος από πλευράς της πολιτείας για τη διατήρηση της πολιτισμικής ταυτότητας της κοινωνικής ομάδας. Στην εργασία γίνεται αναφορά, επίσης, στις μεθόδους εκείνες που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην μείωση των όποιων προβλημάτων και στη διαχείριση της σχολικής αποτυχίας των μαθητών Ρομά, ώστε να μην εγκαταλείπουν το σχολείο.
This paper deals with the inclusion of diversity in education by attempting to ensure equal access and integration of all pupils in the educational process, with particular reference to people with special educational needs and/or disabilities, pupils with migrant or refugee backgrounds, those with different linguistic and cultural identities in the context of a multicultural society and the Roma. More specifically, the contemporary pedagogical concept advocates the desire to implement inclusion as a means of democratising knowledge. Regarding the integration of pupils with special educational needs or disabilities in general education schools, the benefits are many times greater than the consequences for society as a whole, since on the one hand these pupils develop their skills, integrate smoothly into society and feel accepted, with the educational system adapting to their needs, and on the other hand society actively adopts the values of equality, respect and solidarity. However, difficulties arise in implementing inclusion, such as a lack of financial resources and logistical infrastructure, inadequate teacher training and a lack of cooperation between parents and teachers. Another social group for which inclusion in the education system is deemed necessary is pupils with a migrant refugee background. In recent decades, there has been increased movement, from country to country as a result of political and social upheavals, with the institution of education being the channel for the integration of migrants and refugees and the improvement of their living conditions in the host country. Educational policy in both Europe and Greece includes a series of reforms aimed at the smooth social integration of this social group, the acceptance of their diversity, their preservation, the learning of the host country’s language while maintaining their national and cultural identity. In addition, the models that have been applied in educational practice to achieve inclusion, including the assimilation model, the integration model, the anti-racist model and the model of multicultural and intercultural education, are listed. Moreover, the co-education of all pupils without exception is both a prerequisite and a result of modern multicultural societies, as social groups with different cultural identities are called upon to co-exist. Their harmonious coexistence and cooperation require the implementation of an intercultural education that allows for the acceptance of diversity and the exchange of cultural goods. Difficulties certainly arise, such as inadequate teacher training, the difficulty for non-native speakers to adapt while they are trying to learn another language as a second or foreign language, xenophobia and negativism on the part of the natives. Finally, one of the objectives of educational policy is to include Roma pupils and ensure their equal access and participation in school. Although education is an inalienable right, they experience exclusion and are cut off from the rest of society. In recent years, the state has undertaken reforms and taken measures to integrate them into the educational process. However, many obstacles arise, including the prejudice and negativity of some teachers and non-Roma citizens, the perceptions of the Roma themselves that school is of no practical use and the lack of sincere interest on the part of the state in preserving the cultural identity of the social group. This paper also discusses those methods that could help to reduce any problems and manage the school failure of Roma pupils so that they do not drop out of school.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: