| Popis: |
Με αφετηρία τους ιμπρεσιονιστές αρχίζει η αλλαγή στη ζωγραφική που μας παραπέμπει σ’ ένα κόσμο του οποίου οι βεβαιότητες δεν ισχύουν πια και ο οποίος παρασύρει σε εσωτερική αποσταθεροποίηση το ανθρώπινο υποκείμενο. Η τέχνη δεν αναπαριστά αλλά αποκαλύπτει και καταγγέλλει. Η λύση των λογικών δεσμών στα έργα των Van Gogh, de Chirico, Magritte, των Γερμανών εξπρεσιονιστών, του σουρεαλισμού, του ντανταϊσμού και του κυβισμού προχωρούν αντίθετα προς την επιστημονική σαφήνεια, τεκμηρίωση και αιτιοκρατία.Στο Tractatus διακηρύσσεται ότι η γλώσσα δεν έχει πρόσβαση στον κόσμο των αξιών. Τον χώρο του άρρητου αναλαμβάνει να τον εκφράσει η τέχνη. Η τέχνη η οποία οδηγείται στην σιωπή καθώς συγκρούεται με την χρηστική-εξουσιαστική μορφή της γλώσσας. Σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, πέρα από την προσωπική τραγωδία, θα υπάρξει επιβολή της ενιαίας σκέψης, ομογενοποίηση και απάλειψη κάθε διαφορετικότητας.Στα έργα των F. Kafka και S. Zweig παρατηρούμε την πορεία πτώσης των ηρώων που προκύπτει μέσα από τα εντροπικά φαινόμενα που αναπτύσσονται τόσο στην γλώσσα όσο και στην κοινωνική πρακτική. |
