Profilaktyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia w gabinecie stomatologicznym – współczesne poglądy

Autor: Maja Bendyk-Szeffer, Katarzyna Syguda-Chudzińska, Matylda Trusewicz, Piotr Makowiecki, Jadwiga Buczkowska-Radlińska
Rok vydání: 2017
Předmět:
Zdroj: Pomeranian Journal of Life Sciences. 63
ISSN: 2450-4637
Popis: Infekcyjne zapalenie wsierdzia (IZW) wywoływane jest głównie przez bakterie. Choroba ta obarczona jest dużą śmiertelnością i występowaniem powikłań. U pacjentów z grupy najwyższego ryzyka IZW przed zabiegami stomatologicznymi o dużym ryzyku wystąpienia bakteriemii powinna być zastosowana profilaktyka antybiotykowa. Do procedur stomatologicznych o dużym ryzyku wystąpienia bakteriemii należą zabiegi przeprowadzane w obrębie dziąsła, tkanek okołowierzchołkowych zęba, a także związane z przerwaniem ciągłości błony śluzowej jamy ustnej.Celem pracy było przedstawienie najnowszych poglądów i wytycznych towarzystw kardiologicznych w zakresie profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia u pacjentów poddawanych zabiegom stomatologicznym.W 2015 r. eksperci Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego podkreślili, że większe jest ryzyko wywołania IZW przez mikroflorę bakteryjną z jamy ustnej w wyniku przypadkowej bakteriemii związanej z rutynowymi czynnościami takimi jak żucie i czyszczenie zębów niż w wyniku bakteriemii związanej z zabiegami stomatologicznymi. Zła higiena, próchnica i stany zapalne dziąseł zwiększają ryzyko bakteriemii związanej z codziennymi czynnościami. Nacisk powinien być położony napoprawę opieki stomatologicznej, regularne wizyty kontrolne i planowe leczenie stomatologiczne, a także na utrzymanie prawidłowej higieny jamy ustnej. Te niespecyficzne metody prewencji IZW powinny być stosowane u pacjentów z grupy ryzyka IZW, a także jako rutynowa opieka wszystkich pacjentów, ponieważ IZW może rozwinąć się również u pacjentów, u których wcześniej nie wykryto chorób serca. Natomiast profilaktyka antybiotykowa powinna być ograniczona tylko do pacjentów zgrupy najwyższego ryzyka IZW: pacjentów ze sztuczną zastawką lub sztucznym materiałem zastosowanym do naprawy zastawki, pacjentów po przebytym IZW i pacjentów z nieskorygowaną siniczą wadą serca, a także pacjentów z wadami wrodzonymi serca po operacjach paliatywnych ze sztucznymi połączeniami, konduitami oraz innym sztucznym materiałem.
Databáze: OpenAIRE