| Popis: |
Rozwój cywilizacji spowodował radykalne zmiany, którym towarzyszy ingerencja człowieka w naturę, często bezkompromisowa i brutalna. Środowiska miast, rozwijanych głównie według kryteriów ekonomicznych, stały się miejscami, gdzie pogłębiła się separacja ludzi oraz natury. Rosnąca świadomość potrzeby obcowania z naturą przyczynia się do wprowadzania zmian służących człowiekowi w przestrzeni spontanicznie rozwijanych miast. Miastom, a przede wszystkim ich użytkownikom, potrzebna jest humanizacja. Na podstawie analizy literatury oraz wybranych przykładów realizacji autorzy artykułu wskazują na potencjał zastosowania „żyjących ścian” i „zielonych fasad” jako narzędzia humanizacji współczesnego miasta. W artykule przedstawiono aktualne możliwości aplikacji „żyjących ścian” oraz „zielonych fasad” w tkance miejskiej, zwracając szczególną uwagę na wykorzystanie istniejących struktur technicznych wspomagających miasto jako przestrzeni/elementów do mało- lub bezinwazyjnego sposobu zazieleniania. |
