Francesco Arcelli, włoski zakonnik na służbie burbońskiej Hiszpanii

Autor:	Cezary Taracha
Rok vydání:	2017
Předmět:	State (polity) Monarchy Nothing Service (economics) media_common.quotation_subject Political science Realm Economic history Cultural institution Closure (psychology) Administration (government) media_common
Zdroj:	Folia Historica Cracoviensia. 22:535-559
ISSN:	2391-6702 0867-8294
DOI:	10.15633/fhc.2095
Popis:	Stulecie XVIII to czas trudnych wyzwań tak dla życia zakonnego w ogóle, jak i dla konkretnych zgromadzeń. Przypomnijmy takie wydarzenia, jak likwidacja redukcji paragwajskich, wypędzenie jezuitów z Portugalii i Hiszpanii, rozwiązanie Towarzystwa Jezusowego, likwidacja setek domów zakonnych w ramach reform józefińskich czy okrutne represje wobec duchowieństwa z czasów rewolucji francuskiej. Mimo prób kwestionowania obecności zakonów w przestrzeni publicznej odgrywały one nadal istotną rolę w wielu obszarach życia społecznego, w świecie kultury i edukacji. Oprócz posługi właściwej zakonnym charyzmatom spotykamy zakonników na królewskich dworach, pełniących ważne funkcje w administracji państwowej, w dyplomacji, na uniwersytetach, w szkołach, w instytucjach dobroczynnych i kulturalnych. Francesco Arcelli należał do tej właśnie kategorii osób duchownych, które łączyły, z lepszym lub gorszym skutkiem, służbę Bożą z zaangażowaniem o charakterze świeckim, publicznym i państwowym. W epoce nowożytnej tego rodzaju aktywność osób duchownych nie była niczym nadzwyczajnym, zwłaszcza w katolickiej monarchii hiszpańskiej.
Databáze:	OpenAIRE
Externí odkaz:	https://explore.openaire.eu/search/publication?articleId=doi_________::caf0073fa76a0035e6be66e16de027b6 https://doi.org/10.15633/fhc.2095 Zobrazit plný text záznamu