| Popis: |
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών η ανάπτυξη καινούργιων ετερογενοποιημένων μοριακών καταλυτών Mn(II) για χρήση τους στην εποξείδωση αλκενίων έχει αυξημένο ερευνητικό ενδιαφέρον. Προσφάτως, γίνονται προσπάθειες τα ετερογενοποιημένα αυτά συστήματα να ακινητοποιηθούν σε καινούργια πιο σύγχρονα υλικά υποστήριξης και κυρίως σε νέας δομής υλικά άνθρακα, ξεφεύγοντας έτσι από τα κλασικά υλικά όπως οι ζεόλιθοι και τα πυριτικά υλικά. Στην οξειδωτική κατάλυση έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές προσπάθειες ώστε να χρησιμοποιηθεί το υπεροξείδιο του υδρογόνου, έναντι άλλων οξειδωτικών, διότι είναι προσιτό, έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε οξυγόνο και είναι φιλικό προς το περιβάλλον. Παρόλα αυτά, όπως αναφέρεται και στη βιβλιογραφική ανασκόπηση της παρούσης διατριβής, υπάρχουν ελάχιστες αναφορές που χρησιμοποιούν υπεροξείδιο του υδρογόνου ως οξειδωτικό μέσο, διότι διασπάται προς οξυγόνο και νερό.Η παρούσα εργασία περιγράφει την ανάπτυξη νέων υποστηριγμένων καταλυτών οξείδωσης βασισμένων σε σύμπλοκα Mn(II) με βάσεις του Schiff. H ακινητοποίηση των παραπάνω συμπλόκων, πραγματοποιήθηκε σε υλικά υποστήριξης άνθρακα. Χρησιμοποιήθηκε για το σκοπό αυτό το οξείδιο του γραφενίου, το γραφιτικό νιτρίδιο του άνθρακα, ο πυρολυτικός άνθρακας από ανακυκλωμένα ελαστικά αυτοκινήτων, το μεσοπορώδες CMK-3 και ο μακροπορώδης τρισδιάστατης δομής άνθρακας 3DOM. Οι υποκαταστάτες και τα τροποποιημένα υλικά χαρακτηρίστηκαν με φασματοσκοπία υπερύθρου (FTIR), Raman, μάζας (MS), NMR, θερμική ανάλυση (DTA-TG), περίθλαση ακτίνων-Χ (XRD), ποροσιμετρία N2 και ηλεκτρονική μικροσκοπία σάρωσης (SEM). Τα υποστηριγμένα σύμπλοκα MnII αξιολογήθηκαν στη καταλυτική οξείδωση αλκενίων, ενεργοποιώντας το υπεροξείδιο του υδρογόνου, παρουσία οξικού αμμωνίου ως πρόσθετο. Επιπλέον, μελετήθηκε η επίδραση της ποσότητας του πρόσθετου. Τα υποστηριγμένα σύμπλοκα παρουσίασαν υψηλή καταλυτική δραστικότητα και εκλεκτικότητα. Επίσης, μελετήθηκε και η ανακυκλωσιμότητα τους. Τα πειραματικά δεδομένα έδειξαν πως οι άμορφες δομές άνθρακα υπερτερούν ως προς την συνολική δραστικότητα και ως προς τον μικρό χρόνο ολοκλήρωσης των αντιδράσεων που καταλύουν. Επίσης, παρουσιάστηκε πως τα φυλλόμορφα καταλυτικά υλικά χαρακτηρίζονται από μειωμένη ικανότητα ανάκτησης. Κλείνοντας προτείνονται κάποιος ρόλος δράσης του πρόσθετου |
