Η αρνητική αναγνωριστική αγωγή στο κτηματολογικό δίκαιο
| Jazyk: | Greek, Modern (1453-)<br />Greek |
|---|---|
| Rok vydání: | 2023 |
| Předmět: | |
| DOI: | 10.26262/heal.auth.ir.349016 |
| Popis: | Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι η μελέτη του ζητήματος της ενσωμάτωσης της αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας στους κόλπους του σύγχρονου Κτηματολογικού δικαίου. Σημαντική παρουσιάζεται η αμφισβήτηση που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια, τόσο στη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων, όσο και στη θεωρία για το εάν χωρεί η χρήση της αρνητικής χροιάς της αναγνωριστικής αγωγής στα πλαίσια του Κτηματολογικού Δικαίου και συγκεκριμένα της αγωγής του άρθρου 6 παρ. 2 του ν. 2664/1998. Η πάγια θέση της Ελληνικής νομολογίας αρνείται να δεχθεί ότι στο πεδίο του άρθρου 6 παρ. 2 μπορεί να «χωρέσει» η αρνητική αναγνωριστική αγωγή κατά του φερόμενου ως κυρίου σε πρώτη ανακριβή κτηματολογική εγγραφή, άποψη που φαίνεται να μην έχει πείσει τη θεωρία, η οποία κρίνει ως αναγκαία την ενσωμάτωσή της στα πλαίσια του ν. 2664/1998. Η νομολογία στηριζόμενη στην γραμματική διατύπωση της διάταξης του άρθρου 6 παρ. 2, θεωρεί ότι ο νομοθέτης προέβλεψε άλλα δικαστικά και εξωδικαστικά μέσα, για να μπορεί ο ενδιαφερόμενος να προβεί στις σχετικές διορθώσεις, σε αντίθεση με σημαντικό μέρος της θεωρίας που επιλέγει να εξετάσει τη διάταξη σε σχέση πάντοτε με την τελεολογία του νόμου 2664/1998 αλλά και γενικότερα του θεσμού του Κτηματολογίου στην Ελλάδα. Το παρόν πόνημα θα επιχειρήσει να αναλύσει την ως άνω αναφερόμενη διχογνωμία ‒η οποία έχει προκύψει στη θεωρία και τη νομολογία του Κτηματολογικού Δικαίου‒, παρουσιάζοντας τις διαφορετικές απόψεις που έχουν διατυπωθεί, αναφερόμενη στα ουσιαστικά και δικονομικά ζητήματα που προκύπτουν και στοχεύοντας στην υποστήριξη της ορθότερης και συνεπέστερης κατά τη γράφουσα άποψης. Η παρούσα διατριβή διαρθρώνεται ως εξής: Πρωταρχικά επιχειρείται μία σύντομη ανάλυση των κομβικών σημείων τόσο της αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής, όσο και της κτηματολογικής αγωγής του άρθρου 6 παρ. 2, οδηγώντας στον συγκερασμό αυτών των δύο και απαντώντας τελικά στο ερώτημα του εάν αυτό είναι δυνατό. The aim of the present thesis was to examine the issue of the integration of the “negative declaratory action” of the Civil Procedural Code into contemporary Greek Cadastre Law (Real Estate Law). There is a serious argument that has arisen in Greek Case Law and in law theory of whether the negative declaratory action” fits within the framework of Greek Cadastre Law (Real Estate Law) and specifically within the framework of article 6 par. 2 of Law 2664/1998. The established position of the Greek Case Law refuses to accept that the scope of article 6 par. 2 can "fit" the negative declaratory action against the alleged owner, although this argumentation seems not to have convinced law theory, which deems its integration within the framework of Law 2664/1998 as necessary. Case law based on the grammatical interpretation of the provision of article 6 par. 2, considers that the legislator provided for other judicial and extrajudicial means, so that the interested party can make the needed corrections, contrary to a significant part of law theory that chooses to examine the provision always in relation to the teleology of Law 2664/1998. The present paper will attempt to analyze the aforementioned dichotomy ‒which has arisen in the theory and jurisprudence of Real Estate Law‒, presenting the different views that have been expressed, referring to the substantive and procedural issues that arise and supports the most consistent of them. This thesis is structured as follows: First of all, there is a brief analysis of the key points of the negative declaratory action of Civil Procedural Code and the Cadastral Action of article 6 par. 2 of Law 2664/1998, leading to the convergence of these two and cocluding by answering the question of whether this convergence is actually possible. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|