| Popis: |
Tespit işlemi, hücre ve doku komponentlerinin ölüm sonrasında morfolojik özelliklerinin canlıdaki durumuna en yakın şekilde sabitleyip, histolojik olarak incelenmesine olanak tanır. Tespit işleminde kullanılan kimyasal ajanlara fik-satif denir. Yirminci yüzyıldan günümüze kadar rutin doku tespit işleminde formaldehit çözeltisi kullanılmaktadır. Her fiksatif doku tespit işlemi süresince doku histomorfolojisinin incelenmesi adına avantaj ve dezavantajlara sahiptir. Bu nedenle tespit işlemi için amaca yönelik doğru fiksatif ile çalışılması gerekir. Bu çalışmada hedef, 3 farklı fiksatif ile hazırlanan 4 çözeltinin, diğer faktörler optimum seviyede tutularak, doku tespit işlemi sürecinde nasıl etkilere sahip olduklarını belirlemek ve tespit özelliklerine göre en ideal kullanım amaçlarını ortaya çıkarmaktı. Bu amaçla, çalışmada doku tespit işlemi sırasında fiksatiflerin dezavantajlarından etkilenen ve hücre morfolojisinin incelenmesinde zorluklarla karşılaşılan dalak ve böbrek dokuları üzerinde çalışıldı. Yaklaşık 0.5 cm kalınlığındaki doku örnekleri hazırlanan %3.7`lik, %10`luk formaldehit ve Hollande çözeltilerinde 16 saat, Carnoy çözeltisinde ise 4 saat süre ile tespit edildi. Ru-tin doku takip işlemlerinden geçirildikten sonra alınan doku kesitleri H&E ile boyandı. Bu dokuların histomorfolojik ince-lemeleri yapıldığında hücre sitoplazma boyanması için en uygun fiksatifin %3.7`lik formaldehit çözeltisi olduğu, hücre çekirdek ve çekirdekçiklerinin morfolojisini ortaya koymada ise Carnoy ve Hollande çözeltilerin kullanımlarının ideal olduğu, ancak Carnoy çözeltisinin eritrositlerde ileri düzeyde lizise yol açtığı gözlendi. Sonuç olarak, doku tespit işle-minde %3.7`lik formaldehit çözeltisinin kullanımı ideal bulunurken, Carnoy ve Hollande çözeltilerinin ise hücre çekirdek-lerindeki histomorfolojik değişikliklerin detaylı incelenmesini gerektiren hastalıklarda etkili bir kullanım oluşturacakları ön görüldü. |
