Rola podstawowych środowisk wychowawczych w wychowaniu patriotycznym dzieci i młodzieży
Autor: | Tadeusz Panuś |
---|---|
Rok vydání: | 2020 |
Předmět: | |
Zdroj: | Roczniki Teologiczne. 66:63-80 |
ISSN: | 2543-5973 2353-7272 |
DOI: | 10.18290/rt.2019.66.6-4 |
Popis: | Wychowanie patriotyczne dzieci i młodzieży staje się priorytetowym zadaniem. Winno się ono dokonywać w harmonijnej współpracy trzech podstawowych środowisk wychowawczych: rodziny, szkoły i parafii. Pierwszą szkołą patriotyzmu jest rodzina. W niej kształtuje się obraz ojczyzny, szacunek do symboli narodowych, świętuje rocznice narodowe, kultywuje tradycje patriotyczne. W rodzinie młody człowiek wypracowuje w sobie cnoty konieczne do funkcjonowania więzi narodowych, takie jak: wierność, pracowitość, gościnność. Wielką rolę w wychowaniu patriotycznym dzieci i młodzieży odgrywa też szkoła. Tożsamość narodową kształtują zwłaszcza następujące przedmioty: język polski, historia i wiedza o społeczeństwie. Ważną rolę pełnią lektury dzieł literackich oraz znajomość najważniejszych pieśni narodowych, które wchodzą w skład dziedzictwa kultury polskiej. Szczególną rolę w przekazywaniu treści patriotycznych, budzeniu ducha narodowego i umiłowania ojczyzny pełni nauczanie katechetyczne i działalność pastoralna parafii. Poczucie patriotyzmu, więź z narodem i miłość ojczyzny mogą być wciąż z powodzeniem wprowadzane w duchowy świat życia dzieci i młodzieży, pomimo globalizacji, kultury hedonizmu i materializmu. Warto też podkreślać, iż istota patriotyzmu w obecnych czasach wyraża się w rzetelnej, twórczej pracy, w służbie społeczeństwu i ojczyźnie. |
Databáze: | OpenAIRE |
Externí odkaz: |