Ζητήματα τεκμηρίου ακρίβειας των μεταγενέστερων εγγραφών

Jazyk: Greek, Modern (1453-)<br />Greek
Rok vydání: 2022
Předmět:
DOI: 10.26262/heal.auth.ir.337329
Popis: Στην παρούσα μελέτη επιχειρήσαμε να προσεγγίσουμε τα περισσότερα ζητήματα που σχετίζονται με τις μεταγενέστερες ή επιγενόμενες κτηματολογικές εγγραφές. Διαπιστώσαμε ότι η αρχή της δημοσιότητας αποτελεί την ύψιστη αρχή του Κτηματολογικού Δικαίου, υπό τις δύο εκφάνσεις της: την τυπική και την ουσιαστική. Η ουσιαστική δημοσιότητα εξαγγέλλεται στο άρθρο 2 αριθ. 5 και εξειδικεύεται στο άρθρο 13 του ν. 2664/1998. Η τελευταία διάταξη, εισάγει μαχητό τεκμήριο ακρίβειας των μεταγενέστερων κτηματολογικών εγγραφών, ενώ ταυτόχρονα προβλέπει το δικονομικό πλαίσιο για την οριστική ανατροπή του τεκμηρίου και τη συνακόλουθη διόρθωση των εγγραφών που κρίνονται, με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, ανακριβείς. Παράλληλα, εξετάσαμε την κτήση δικαιωμάτων από τον καλόπιστο τρίτο, ο οποίος συμβάλλεται με τον ανακριβώς αναγραφόμενο στα κτηματολογικά βιβλία ως δικαιούχο. Παρουσιάσαμε όλες τις επιμέρους προϋποθέσεις που επιβάλλει ο νόμος, προκειμένου να αναγνωρίσει την καλοπιστία στις μεταβιβάσεις αυτές και αναλύσαμε το ζήτημα της προστασίας του αληθή δικαιούχου, που θίγεται από την καλόπιστη κτήση του τρίτου, ο οποίος χάνει μεν τα εμπράγματα δικαιώματά του επί του ακινήτου, διατηρεί όμως τις ενοχικές του αξιώσεις επ’ αυτού, υπό τη δικαιολογητική βάση της διασφάλισης της δημόσιας πίστης του Κτηματολογίου ειδικώς, αλλά και της αρχής της ασφάλειας των συναλλαγών και της ασφάλειας δικαίου εν γένει. Τέλος, συμπεράναμε ότι ο θεσμός της χρησικτησίας, τόσο τακτικής, όσο και έκτακτης, δεν απουσιάζει από το Κτηματολογικό Δίκαιο, αλλά αντίθετα προβλέπεται και στις αρχικές και στις μεταγενέστερες εγγραφές και αναφερθήκαμε στα άρθρα 7α παρ. 1 περ. α΄ και 13 παρ. 2α ν. 2664/1998, τα οποία προβλέπουν τις προϋποθέσεις μεταβίβασης και επιβάρυνσης δικαιώματος μη καταχωρηθέντος σε πρώτη και μεταγενέστερη εγγραφή, αντίστοιχα και τα οποία συνηγορούν υπέρ της αποδοχής του θεσμού της χρησικτησίας στους κόλπους του Κτηματολογικού Δικαίου.
In the present study we have attempted to address most of the issues related to subsequent or posthumous cadastral registers. We noted that the principle of publicity is the highest principle of Cadastre Law, in its two manifestations: formal and substantive. Substantive publicity is announced in Article 2 No. 5 and specified in Article 13 of the Law 2664/1998. The latter provision introduces a presumption of accuracy of subsequent cadastral records, while at the same time providing the procedural framework for the definitive rebuttal of the presumption and the subsequent correction of records found to be inaccurate by a final court decision. At the same time, we examined the acquisition of rights by a bona fide third party who contracts with the person incorrectly recorded in the land registers as a beneficiary. We presented all the individual conditions imposed by the law, in order to recognize the good faith in these transfers and analyzed the issue of the protection of the true beneficiary, who is affected by the bona fide acquisition of the third party, who loses his rights in rem to the property, but retains his claims to the property, under the justification of ensuring the public trust of Cadastre Law in particular, but also the principle of security of transactions and legal certainty in general. Finally, we concluded that the institution of usufruct, both regular and extraordinary, is not absent from the Cadastre Law, but on the contrary is provided for in both the initial and subsequent registrations and we referred to Articles 7a par. 1a and 13 par.2a of Law No. 2664/1998, which provide the conditions of transfer and encumbrance of a right not registered in the first and subsequent registration, respectively, and which support the acceptance of the institution of usufruct in the Cadastre Law.In the present study we have attempted to address most of the issues related to subsequent or posthumous cadastral registers. We noted that the principle of publicity is the highest principle of Cadastre Law, in its two manifestations: formal and substantive. Substantive publicity is announced in Article 2 No. 5 and specified in Article 13 of the Law 2664/1998. The latter provision introduces a presumption of accuracy of subsequent cadastral records, while at the same time providing the procedural framework for the definitive rebuttal of the presumption and the subsequent correction of records found to be inaccurate by a final court decision. At the same time, we examined the acquisition of rights by a bona fide third party who contracts with the person incorrectly recorded in the land registers as a beneficiary. We presented all the individual conditions imposed by the law, in order to recognize the good faith in these transfers and analyzed the issue of the protection of the true beneficiary, who is affected by the bona fide acquisition of the third party, who loses his rights in rem to the property, but retains his claims to the property, under the justification of ensuring the public trust of Cadastre Law in particular, but also the principle of security of transactions and legal certainty in general. Finally, we concluded that the institution of usufruct, both regular and extraordinary, is not absent from the Cadastre Law, but on the contrary is provided for in both the initial and subsequent registrations and we referred to Articles 7a par. 1a and 13 par.2a of Law No. 2664/1998, which provide the conditions of transfer and encumbrance of a right not registered in the first and subsequent registration, respectively, and which support the acceptance of the institution of usufruct in the Cadastre Law.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: