| Popis: |
Ruhsal bozukluğu olan bireylerde yeti yitimlerinin önlenmesi için son zamanlarda sıkça gündeme gelen kavram iyileşme (recovery) kavramıdır. Ruhsal bozukluğun yol açtığı birtakım sınırlılıklara rağmen “kişilerin tutumlarını, değerlerini, duygularını, hedeflerini, becerilerini ve/veya rollerini değiştirmeye yönelik kişisel, benzersiz bir süreç” olarak tanımlanan bu kavram günümüzde, ‘klinik iyileşme’ ve ‘kişisel iyileşme’ özelliklerine yönelik ayrı ayrı vurgular yapıldığı dikkat çekmektedir. Klinik iyileşmenin, tıbbi modelin bir ürünü olarak ortaya çıkan ve sıkça ruh sağlığı alanında çalışanların kullandığı bir kavram olduğu; kişisel iyileşmenin ise bireyin gelişim ve değişimini ifade eden daha öznel bir kavram olduğu görülmektedir. İyileşmenin sağlanması ve sürekliliğinin gerçekleştirilmesi için hastalığın medikal alandan bütünsel alana doğru holistik bir yaklaşımını hedefleyen ‘iyileşme yönelimli uygulamalara’ önem verilmektedir. Ruhsal bozuklular bireylerin zihinsel, bedensel ve mesleki işlevselliğini azaltsa da günümüzde iyileşme modellerini kullanarak, ruhsal bozukluğa sahip bireylerin kendi kendilerine iyileşme potansiyelerini ortaya çıkarmak ve iyileşmesini sağlamak mümkündür. Hastaların iyileşme süreçlerinde aktif rol oynayan ve bakımın planlanmasından sorumlu kişi olarak Ruh Sağlığı ve Psikiyatri hemşireleri, mevcut iyileşme modelleri aracılığıyla; hastaların güçlü yönlerini fark etmelerine ve bu yönlerini geliştirmelerine, iyileşme sürecinde karşısına çıkabilecek olan sorunları tanımalarına ve bu sorunlarla nasıl baş edebileceğine yönelik bağımsız kararlar verebilmesine, hastaneye yatış tekrarlarının azaltılmasına, hastanede yatış süresinin kısaltılmasına, kişinin toplumla yeniden bağlantı kurmasını sağlayarak eski konum ve statüsüne sahip olmasına yardımcı olmalıdır. |
