| Popis: |
Ο καρκίνος των ωοθηκών αποτελεί την 4η κατά σειρά αιτία θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες και την 1η αιτία θανάτου από γυναικολογικό καρκίνο. Οι περισσότερες περιπτώσεις απαντώνται σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και ο μέσος όρος των ηλικιών είναι τα 63 χρόνια. Από τα τέλη του 1970 έχουν σημειωθεί μικρές μεταβολές στη συχνότητα και στα ποσοστά θνησιμότητας. Παρ’ όλα αυτά, έχει παρατηρηθεί μια στατιστικά σημαντική αύξηση της 5-ετούς επιβίωσης. Από 36% που ήταν το 1970 αυξήθηκε στο 50% το 1994. Τα αποτελέσματα αυτά πιθανόν να οφείλονται σε συνδυασμό παραγόντων όπως η βελτίωση των διαγνωστικών μέσων και των θεραπευτικών μεθόδων(χημειοθεραπεία - χειρουργική αντιμετώπιση) παράλληλα με την αύξηση των γνώσεων για τη βιολογία του κυττάρου του καρκίνου και την καρκινογένεση.Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι ο ανοσοϊστοχημικός προσδιορισμός διαφόρων βιολογικών δεικτών (u-PA, ΜΜΡ-1, καθεψίνη D και μεταλλοθειονίνη) και η διερεύνηση του ρόλου τους στην αιτιοπαθογένεια και την πρόγνωση του καρκίνου των ωοθηκών. Το υλικό μας αποτελείται από 51 όγκους της ωοθήκης. Αυτά ήταν 20 κυσταδενώματα (10 ορώδους τύπου-10 βλεννώδουςτύπου), 14 όγκοι οριακής κακοήθειας και 17 διηθητικά καρκινώματα (7 ορώδους-θηλώδους τύπου, 5 ορώδους τύπου, 2 βλεννώδους τύπου, 2 ενδομητροειδούς τύπου και ένα ορώδους-εκ διαυγών κυττάρων τύπου). Όλες οι ασθενείς με διηθητικά καρκινώματα χειρουργήθηκαν χωρίς προηγηθείσα χημειοθεραπεία. Εφαρμόσθηκε η μέθοδος αβιδίνης-βιοτίνης-υπεροξειδάσης(ABC) σε τομές παραφίνης. Γενικά η ανοσοϊστοχημική έκφραση του ενεργοποιητή του πλασμινογόνου ανιχνεύθηκε σ’ όλους τους όγκους της ωοθήκης. Ειδικότερα, οι καλοήθεις παρουσίαζαν σε υψηλά ποσοστά χαμηλή βαθμολογία ενώ οι κακοήθεις εξέφραζαν υψηλή βαθμολογία σε μεγαλύτερα ποσοστά. Συσχέτιση της έκφρασης του ενεργοποιητή του πλασμινογόνου με άλλες κλασσικές παραμέτρους δεν διαπιστώθηκαν. Η έκφραση της ΜΜΡ-1 στα διηθητικά καρκινώματα ήταν πλέον έντονη από αυτή των υπολοίπων όγκων και συνήθως ακολουθούσε αυτή των στρωματικών κυττάρων του όγκου. Στους κακοήθεις όγκους παρατηρήθηκε ανάστροφη συσχέτιση της έκφρασης αυτής με τη διαφοροποίηση του όγκου.Τα διηθητικά καρκινώματα εξέφραζαν επίσης έντονη ανοσοχρώση των νεοπλασματικών κυττάρων καθεψίνη D, συγκριτικά με τους οριακούς ή τους καλοήθεις όγκους. Ανάλογα ήταν και τα ευρήματα της έκφρασης των σίρωματικών κυττάρων των διαφόρων όγκων. Τέλος, κατά τη μελέτη της έκφρασης της μεταλλοθειονίνης, βρέθηκε κάποια ένδειξη σχέσης μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών των όγκων(κακοήθων-οριακών-καλοήθων). Σημειώνεται ότι στα καρκινώματα με μη διηθητικές εμφυτεύσεις παρατηρήθηκε χαμηλή έκφραση της ΜΤ. Συνοπτικά φαίνεται ότι η δραστηριότητα αυτών των παραγόντων συσχετίζεται με την ιστοπαθολογική εικόνα των όγκων της ωοθήκης και ότι αυτοί εμπλέκονται μέσω του μηχανισμού της διήθησης και μετάστασης στην αιτιοπαθογένεια του καρκίνου των ωοθηκών. |
