Επιχώριες προσαρμογές με παραδείγματα το «Ορλάντο» της Βιρτζίνια Γουλφ και το «ο Τσέχωφ και εγώ» του Θεοδόση Πελεγρίνη
| Autor: | Kosmopoulou, Despina |
|---|---|
| Jazyk: | Greek, Modern (1453-)<br />Greek |
| Rok vydání: | 2023 |
| Předmět: | |
| DOI: | 10.26262/iti.v12i1.9302 |
| Popis: | Μία από τις λειτουργίες του θεάτρου είναι να αντικατοπτρίζει το κοινωνικοπολιτικό, πολιτισμικό και δη το διαπολιτισμικό γίγνεσθαι μιας εποχής, βασιζόμενο στις ιδιότητες της ζωντάνιας που διακατέχει μια θεατρική διασκευή, της πολυσημίας, της πολυγλωσσικότητας και πολυπολιτισμικότητας. Η περίπτωση επιχώριων κειμενικών προσαρμογών στο ελληνικό θέατρο του 21ου αιώνα θα προσεγγιστεί μέσα από την ανάλυση δύο θεατρικών έργων: του «Ορλάντο», σε θεατρική απόδοση κειμένου και σκηνοθεσία του Νίκου Καμτσή, το οποίο προέρχεται από το ομώνυμο μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ, και του «ο Τσέχωφ αι εγώ» του Θεοδόση Πελεγρίνη, το οποίο αποτελεί ένα συνδυασμό του μονόπρακτου «οι βλαβερές συνέπειες του καπνού» του Άντον Τσέχωφ και του αλληγορικού – φιλοσοφικού θεατρικού έργου του Πελεγρίνη «Η σταφίδα». Τα δύο εξεταζόμενα έργα παρουσιάζουν μία ενδιαφέρουσα ομόλογη δομή στο κομμάτι της αυτοβιογραφίας διαφέρουν όμως στο κομμάτι της προσαρμογής με το «Ορλάντο» να αποτελεί μυθιστόρημα που μετεγγράφηκε σε θεατρικό ενώ το «ο Τσέχωφ και εγώ» προήλθε από τη σύνθεση και διασκευή δύο θεατρικών σε ένα ενιαίο έργο. Οι δύο θεατρικοί συγγραφείς και σκηνοθέτες δημιουργούν ένα νέο κείμενο, ένα υπερκείμενο, με στόχο να αναδείξουν τις προβληματικές των υποκείμενων έργων, αφήνοντας το θεατή να ανακαλύψει τις απαντήσεις και τα νοήματά του. Στην παρούσα μελέτη θα μελετηθεί ο τρόπος και ο βαθμός προσαρμογής και πρόσληψης των δύο έργων ως διακείμενα μέσα από σημειωτικά σχήματα ενώ με αρωγό τη θεωρία των έμφυλων ταυτοτήτων θα εξετασθεί η μετάβαση από την εκκεντρικότητα του Ατόμου στην ολότητα και συλλογικότητα του Ανθρώπου. iNTERCULTURAL tRANSLATION iNTERSEMIOTIC, Vol 12, No 1 (2023) |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|