| Popis: |
در این مطالعه از دو روش پوشش‌دهی نانوذرات دیاکسید سیلیکون (2SiO)، جوشش استخری و الکتروفورتیک، جهت افزایش شار حرارت بحرانی نوار‌های استیل مورد استفاده قرار گرفته است. در هر یک از این دو روش، پوشش‌دهی در مدت زمان 20، 40 و 60 دقیقه با ثابت نگه داشتن سایر پارامتر‌ها انجام شده و با بررسی تصاویر SEM و EDS گرفته شده، زاویه تماس اندازه‌گیری شده است. با استفاده از این دو روش، سطوح آبدوست و فوقآبدوست ایجاد شده، منحنی جوشش و شار حرارت بحرانی محاسبه شده و با روابط تجربی و تحلیلی موجود مقایسه گردید. نتایج نشان داد که زاویه تماس برای سطوح پوشش‌دهی شده به روش جوشش استخری کم‌‌تر از روش الکتروفورتیک است و در نتیجه شار حرارت بحرانی به مقدار قاب‌لتوجهی افزایش می‌یابد. هم‌چنین مقایسه نتایج شار حرارتی بحرانی حاضر با نتایج تجربی که تابعی از خواص سطح می‌باشند، همخوانی بهتری را نشان داد. |
