Popis: |
Η παρούσα διδακτορική διατριβή διερευνά τη συντακτική δομή των δευτερευουσών επιρρηματικών προτάσεων, εξαιρουμένων των υποθετικών, των ελληνικών, μη λογοτεχνικών παπύρων από το 31 π.Χ. έως το 800 μ.Χ. Αντικείμενο της έρευνας αποτέλεσε ένα σώμα περίπου 55.000 παπυρικών εγγράφων και 15.000 οστράκων. Η εργασία περιλαμβάνει την εισαγωγή, το κύριο μέρος, τις γενικές παρατηρήσεις, το επίμετρο και τη βιβλιογραφία. Οι γενικές παρατηρήσεις περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη σύγκριση της δομής των επιρρηματικών προτάσεων στους παπύρους της αυτοκρατορικής και της πρώιμης αραβικής εποχής με αυτήν της κλασικής και της πτολεμαϊκής εποχής, ώστε να καταδειχθεί η συνέχεια στην εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Επιπλέον, συγκρίνονται τα εν λόγω συντακτικά φαινόμενα στην υπό εξέταση περίοδο με αυτά στη γλώσσα των ελληνικών επιγραφών και της Καινής Διαθήκης, προκειμένου η μελέτη να καταλήξει σε συμπεράσματα για το αν οι αποκλίσεις, οι οποίες παρατηρούνται, οφείλονται σε άγνοια του (συγ)γραφέα ή αποτελούν εκφάνσεις γενικότερων γλωσσικών εξελίξεων της εποχής. |